Aileler çözüm için sadece HDP’den destek beklemiyorlar

Cengiz Anıl BÖLÜKBAŞ
Fırat TOPAL
Diyarbakır

Son zamanlarda HDP Diyarbakır il binasının önünde farklı bir hareketlilik var. Daha önce kendi il binası önünde açıklama yapmasına dahi polis tarafından izin verilmeyen HDP’nin önünde farklı tarihte çocukları kaybolan ve ‘Dağa kaçırıldı’ iddiasıyla aileler oturma eylemi yapıyor. 22 Ağustos’tan şu ana kadar en az 20 ailenin katıldığı eylemde; tek istek çocuklarını bulmak. Bugüne kadar birçok yerle görüşme yapan aileler, çocuklarının akıbetine dair net bir bilgi alamamışlar. Son çare olarak ise HDP’yi görmüşler. Ancak bu konuda sadece HDP’den değil, diğer siyasi partilerden ve hükümetten de bu soruna çözüm bulmasını istiyorlar. Halen devam eden duruma ilişkin oturma eylemi yapan ailelerle konuştuk.  

"BÜTÜN ÇOCUKLARI EVLERİNE GÖNDERSİNLER"

2 Eylül’den bu yana HDP önünde oturmaya gelen Hüsniye Kaya’nın kızı Mekye 14 yaşından bu yana yani 4 yıldır kayıp. Kızı kaybolduktan sonra gitmediği yer kalmayan Kaya, duyduğu bir haber üzerine son çare olarak HDP önüne gelmiş. Kaya, “Bir yerden haber geldi, Suriye sınırında olduğunu söylediler. Yalan mı doğru mu bilmiyorum. Yüreği yanan anneler buradalar diye ben de onlara katıldım. Kızımı istiyorum, başka bir şey istemiyorum. Bu sorunun çözülmesi için Erdoğan, bakanlar CHP, HDP, bir söz vermeliler. Çocuklarımızı onlardan istiyoruz. Bütün çocukları evlerine göndersinler. 4 yıldır ne gece ne gündüz uyuyorum. Artık gücümüz kalmadı. Yeter artık” diyor. 

HER YERE GİTTİ SONUÇ ALAMADI

Latife Ödümlü’nün 22 yaşındaki oğlu Özgür ise Diyarbakır’da üniversite okuyordu. On aydır Özgür’den haber almayan anne Ödümlü, emniyete gitmiş, sokak sokak gezmiş ancak dağa çıkıp çıkmadığını bilmediğini ifade eden Ödümlü, çocuğunun Erbil’de olduğunu duyunca o da oğluna ulaşmak için HDP önündeki oturma eylemine katılmış. Ödümlü,  “Her yere başvurdum oğlumun bulunması için, sonuç alamadım. Sonradan 3 arkadaşıyla birlikte Irak sınırına gitmişler. Ben de Irak sınırına gittim. Peşmergeler buraya geldiklerini Erbil’e gönderildiklerini söylediler. Kimseyi geri vermiyoruz dediler. Telefonunuzu verin sizinle görüştüreceğiz. Ama kimse aramadı. Çocuğum için buradayım. Bu sorun nasıl çözülür bilmiyorum. Ben de Türkiye’den bir şey anlamadım. Fakiriz, ben çalışıyorum, eşim hasta çalışamıyor. Benim elimden de bir şey gelmiyor” diyor. 

"DEVLET BİZİM ADIM ATMAMIZI BEKLEDİ"

Şevket Altıntaş’ın oğlu Müslüm de (24) 5 yıl önce Antep’ten Erzurum’a askerlik için usta birliğine giderken Dersim’de PKK’liler tarafından alıkonuluyor. 3 ay sonra ANF’de kaçırılan çocuğunun görüntülerini gören baba Altıntaş, o an çok seviniyor. “Çocuğumuzu görmemizle acımız azaldı” diyen Altıntaş, çocuğunu geri almak için İHD’den devlete kadar birçok yere başvuruyor. Ancak aradan geçen 5 yıla rağmen bir sonuç alamıyor. Hükümetin de kendilerini bir ara yalnız bıraktığını söyleyen Altıntaş, “Ama onlar şöyle yaptı. Kamuoyu duymasın, ben bu işi hallederim. Onlar bizim adım atmamızı bekledi” diyerek o da son çare olarak HDP önüne geliyor.