Japon Pasajı’nda çalışan gençler: Böyle olmamalı, devlet öğrencisine sahip çıkmalı

Zana TURGUT
Berkay YEĞİN
Van

Van’daki Japon Pasajı İş Merkezi’nde çalışanlarla konuştuk. Kimisi okumak için çalışıyor kimisi ise kardeşini okutuyor, kimisinin de hayali üniversite okumak ama maddi imkanlar el vermiyor. Sigorta yok, 1500 TL maaş alıyorlar ancak bu bölge için iyi bir ücret olduğunu düşünüyorlar. Aralarında eğitim masrafları yüzünden 22 bin lira kredi borcu olan var. Kardeşini okutan bir kadın, “Böyle olmamalı devlet öğrencisine sahip çıkmalı” diyor.

SİGORTA YOK, MAAŞ 1500 TL

Ayakkabı dükkanında kitap okuyan Barış ile karşılaşıyoruz. Barış, üniversitede Türk Dili ve Lehçeleri bölümünde yüksek lisans öğrencisi. Hem çalışıp hem okuyor. Çalışma koşullarından konuşuyoruz. “Sabah dokuz, akşam sekiz, 11 saat boyunca buradayım. 1500 liraya, sigortasız çalışıyorum” diyen Barış, bu bölgede en iyi ücretin bu olduğunu söylüyor.

KREDİ BORCU…

Okumak için çalıştığını belirten Barış,  “Yüksek lisans 2 sene sürüyor. Aynı zamanda her dönem 2 bin lira para yatırıyorum. Ailemin ve kendimin üzerine hiçbir şey olmamasına rağmen burs çıkmadı, mecbur kredi aldım ben de. 6 bin lira geliri olmasına rağmen burs alanlar var, ben ise hem çalışmak zorunda kalıyorum hem de kredi alıyorum. Şu anda 22 bin lira kredi borcum var” diyor. Barış’ın geleceğe dair beklentisi şartlarının daha iyi olması ve rahat bir yaşam.

ÜNİVERSİTE OKUMAK İSTİYOR AMA...

Barış’la vedalaşıp üst katlara çıkıyoruz. Terzi katında genç kadınlar yoğunlukta. Betül’ün yanına gidiyoruz. 21 yaşında olan Betül de sabah saat 9.00'dan akşam saat 9.00'a kadar çalıştığını belirterek sigortasız 1500 lira ücret aldığını dile getiriyor. Betül şöyle devam ediyor:

“Çalışma koşulları zor değil, idare eder yani. Ben o kadar tembel bir insan olmadığım için hiç zoruma gitmiyor. 1500 lira da bu bölge için iyi bir ücret. Emin ol bu bölgede aylık 500 liraya çalışanlar var. Eskiden biraz daha rahattı tabii. Elektrik zamlı, doğal gaz zamlı, her şey çok pahalı.”

Betül, geleceğe dair ise “Üniversite okumak isterdim ama maddi imkanlar işte… Çalışmak zorundayım” diyor.

ÇALIŞIYOR, KARDEŞİNİ OKUTUYOR

30 yaşında geçimini terzilik yaparak sağlayan bir kadının yanına gidiyoruz. Maddi sıkıntılardan dolayı okul kaydını yarıda bırakıp 19 yaşında çalışmak zorunda kalmış. Evin geçimini terzilik yaparak sağlamaya çalışıyor. Tabii geçim sağlamak olanaklıysa… Ailesine kendisi bakıyor. Üniversite okuyan iki kardeşi ve kanser hastası annesi var.

Ekonomik krizin etkisi üzerine konuşan kadın, “Kriz bir tek bize vurdu ben hiçbir sarayın kapandığını görmedim ama burada her gün bir kepengin bir daha açılmamak üzere kapatıldığına şahit oluyorum. 11 yıldır bu işi yapıyorum hiç bu kadar kötü olduğunu görmemiştim. Bu kriz başka bir kriz…” diyor ve kardeşlerinin eğitiminden bahsediyor. “Boğazımızdan kesip üniversite okuyan kardeşlerime para gönderiyorum. Böyle olmamalı, devlet öğrencisine sahip çıkmalı. Madem üretken, çalışkan bir ülke isteniyor, üretmek ve çalışmak için imkan da yaratılmalı” diyor.

ODTÜ'de "Eğitim Hakkımız, Burs İhtiyacımız" kampanyası nasıl tartışılıyor?

"Bedavaya alışma" denilen öğrencilerin hali: 10 kişilik iş için 870 öğrenci dizildi

{{388297}}