Sizce karşılıyor mu?
Ege Üniversitesi öğrencileri ile öğrencilerin içinden çıkmakta güçlük çektiği her koşulu ve sebeplerinin neler olabileceğini konuştuk.
Fotoğraf: MA
Rona SAĞIR
Dilan EMREOĞLU
Ege Üniversitesi
Öğrenciler bavullarına umutlarının yanı sıra dertlerini de koydular: yurt ve yemekhane zamları, kitapların paraları, ay sonu telaşı, yurtların dayanılmaz koşulları... Biz de bu dertlerden bunalmış iki arkadaşımızla üniversitemizde bulunan Ege KYK Kız Öğrenci Yurdu’nu konuştuk.
ZORLU KOŞULLAR
Bu sene yurda yerleşmiş Büşra, önce kaldığı odanın şartlarından bahsetti: “4 kişilik yaklaşık 15 m2, demir yataklı ve dolaplı bir odada kalıyorum. Odaya girdiğimizde paslanmış demir kokusu bizi karşılıyor. Sabah dördümüz hazırlanmaya girişiyor, alanın darlığından ötürü birbirimize çarparak bin bir zorla hazırlanmış oluyoruz.” Yurt yemekhanesine dair de “Kahvaltı için yemekhaneye gidiyoruz. Kahvaltı için 4,5 TL yemek fişi veriliyor. Bu bonkör(!) yemek fişiyle tost ve meyve suyu aldığım zaman 2 TL ekstra ödemem gerekiyor. Aynısı akşam yemeğinde 9,5 TL ile yaşanıyor. Bunun aylık hesabını ve tek gelirimin geri ödemeli KYK kredisi olduğu gerçeğini size bırakıyorum.” Diyerek rahatsızlığını belirtiyor.
“Ödediğiniz ücret aldığın hizmeti karşılıyor mu?” diye soruyoruz Büşra’ya, cevabı ise: “Haftalık temizlik periyodu ile içerisinin tezatlığını birçok KYK’lı gözlemlemiştir. Bozulmuş, bazen kaynar su, bazen kutup hissi veren duş bataryalarından akan kireç ve kiri görüp duştan temiz çıkmanız pek mümkün olmuyor. Rahatsız olduğumuz birçok husus var anlayacağınız. Sizce karşılıyor mu?” oluyor.
İHMAL ÇOK FAZLA
Şimdi de Ezgi’nin yanına gidiyoruz. Tek solukta anlatıyor: “Öncelikle benim gibi öğrencilerin sesini duyuran platformunuz için teşekkürler. Ben KYK yurtlarındaki can güvenliğini tehdit eden birçok ihmal gibi bizzat kendimin de yaşadığı bir olayı anlatarak sorularınıza cevap vereceğim. Geçenlerde okuldan yurda döndüğümde üst ranzayı havada tutan ana demirlerden birini yatağımda gördüm. Direkt aklıma o an orada uyuyor olabileceğim ihtimali geldi. Yatağıma bin bir korkuyla eğilerek diğer demir parçalarının durumunu test ettim ve onların da zor durduğunu anladım. Üst ranzanın sahibi olan arkadaşım geldi ve durumu hemen KYK’nın twitter hesabına ve müdüriyete bildirdi. Hemen ilgileneceklerini söylediler ancak bir hafta sonra geldiler, sadece düşen demir parçasını yerine monte ettiler ve diğer parçalara dokunmadan gittiler.
Kilometrelerce uzaklardan hayallerimiz ve geleceğimiz için geliyoruz. Birilerinin ihmali ve daha birçok nedenin sonucunda biz gençlerin hayatları pamuk ipliğine bağlanıyor. Üstelik biz bu koşullar için para ödüyoruz. Her anlamda sömürüldüğümüz öğrencilik hayatımızda, canımızdan da olmak istemiyoruz.”
