Bu dansı bize lütfeder misiniz?
"Genel olarak sanata ve sanatçıya karşı enteresan bir tutum içinde olan günümüz Türkiye’sinde dansla uğraşmak da beraberinde birçok problem getiriyor."
Hamit Coşkun
Mimar Sinan Erkek Öğrenci Yurdu
İstanbul
Genel olarak sanata ve sanatçıya karşı enteresan bir tutum içinde olan günümüz Türkiye’sinde dansla uğraşmak da beraberinde birçok problem getiriyor. Devlet ya da vakıf fark etmeksizin, üniversitelerin dans kulüpleri, belli başlı dans kulüpleri haricinde hak ettikleri saygıyı ve desteği maalesef göremiyor. Bu alana yönelen öğrencilerin maddi-manevi ihtiyaçlarına karşı kayıtsız kalınıyor.
Bende dans ile uğraşmaktayım. Birçok üniversitenin şenliklerine katılıyoruz. Bir kulüp toplantısında ise Medeniyet Üniversitesi’nde şenlik yapabilir miyiz diye okula sunulan fikre ise rektör tarafından "şenliklerde sizin neler yaptığınızı biliyoruz (burada elini sigara yapıp ağzına götürerek), ayrıca dersler ve okulun düzeni aksıyor" gibi cevap verilerek, gösterilen ilgi ve desteğin boyutunu da ortaya koyuyor.
Sadece bu değil elbette aynı zamanda çalışmalar ve provalar için salonların olmaması da bir eksiklik. Yurtta kalıyorum zaten yurtta böyle bir şey olmasını beklemiyoruz. Bir şeyler öğrenmek ve başarmak isteyen gençler çoğu zaman kendi ceplerinden veriyor. Hâlihazırda, fiziksel koşulların yetersiz olmasından dolayı, eğitim alabilmek için okul dışında günlük veya saatlik stüdyo kiralayan kulüplerin varlığı sektör açısından hayli üzücü bir durum. Diğer bir konu ise, üniversitelerde dansı karşı mevcut tutumun eğitmenleri de etkilemesi. Geçimlerini sağladıkları işin, alın teri dökerek kazandıkları mevkiinin, söz konusu kesim tarafından hor görülmesini, itibarsızlaştırılmasını saygısızlık olarak görüyorlar. Tüm bu kısıtlı koşullar içinde pes etmeyip, bizleri yalnız bırakmayan, eğitmenlere teşekkür ederim.
