TEMSA işçilerine mektup: Hepimiz çözümün parçası olmalıyız
İSDEMİR ve eski Nursan işçileri, üretimin durdurulduğu Temsa fabrikasında çalışan işçilere mektup yazdı: "Sadece TEMSA emekçileri değil hepimiz çözümün bir parçası olmalıyız."
Fotoğraf: Evrensel
İsdemir işçisi
Merhaba Adana’daki TEMSA işçisi kardeşlerimiz.
Fabrikanızın üretime ara verdiğini sosyal medyadan ve Evrensel gazetesinden okudum. İnşallah kısa sürede fabrika yeniden üretime başlar. Şu anda TEMSA işçilerinin birlik ve beraberliğe ihtiyaçları var. Bu beraberliği, kötü bir yönetim anlayışına sahip olsa da, mevcut sendikanızla sağlanmak zorundasınız. Kamuoyu oluşturmanın, siyasilere ve patrona ulaşmanın, çözüm üretmenin, üretilen çözüme katkı sağlamanın tek yöntemi ve aracı sendikadır. Bugüne kadar yaşanan ve geliyorum diyen bu olumsuz duruma sessiz kalması bir kenara bırakılmalı, gereken destek sendikaya verilmelidir.
TEMSA’da emekçilere destek olmak, sorunları tespit etmek ve çözüm temennisinde bulunmak için gelen siyasilerden işçilere kadar herkes kalabalık bir şekilde karşılanmalı ve ağırlanmalıdır. Özellikle iktidara muhalif gruplar öne çıkarılmalı ve böylece kamuoyu desteği yaratılmalıdır.
Sendika yönetimi bu sorunun çözümü için arka bahçesi oldukları iktidarı bir an önce harekete geçmesi için zorlamalıdır. TEMSA üyesi emekçiler bu yönde sendika merkezini ve Hak-İş Konfederasyonu zorlamalılar.
Kaybedilen belediyelerden çıkarılan 250-300 kişinin işten çıkarılmasının gündem yapılmasını sağlayan Hak-İş Konfederasyonu, otobüs yapan, ağır sanayi işçisi olan 1300 işçinin sesini tüm ülkeye duyurmalıdır. Hükümeti sorunu çözmeye zorlamalıdır.
TEMSA işçisi için bıçak kemiğe dayanmış durumda, sessiz kalınarak bir şey çözülemez. Her işçi çocuklarının geleceğini düşünerek hareket etmelidir. Sadece TEMSA emekçileri değil hepimiz çözümün bir parçası olmalıyız.
Gün gelir bir sese kulak vermek gerekir. O gün bütün emekçilerin birlik olma zamanıdır. Aydınlık günleri yine emekçilerin kendileri getirecektir. Hep birlikte çözüme el atmalıyız. Günden güne düşünerek bekleyemeyiz. Birilerinin bir yerde bizim için bir şeyler yapmasını beklersek yol alamayız. Tek şansımız birlikte hareket etmek. Hayatta her dönemimiz bir seçimden ibarettir. Çocuklarınız için yüreğinizi ortaya koymalısınız. Çocuklarımızın geleceğini ancak bu şekilde sağlarız. Çocuklarınızın rızkı için, onların geleceği için cesur olmalısınız.
TEMSA'DAKİ KARDEŞLERİMİZ EKMEĞİNE SAHİP ÇIKMALI
Mehmet GENÇ
Eski Nursan işçisi
Merhaba TEMSA işçisi kardeşlerimiz.
Ben Hatay Payas’ta kurulu olan Nursan metal fabrikasında bir işçiydim. Sizin gibi bizim fabrika da kârı ve cirosu ile Türkiye’de 500 sanayi kuruluşu içinde yer alıyordu. Yukarıda hükümet ile patronlar arasında ne oldu bilemiyoruz. Bir sabah fabrikanın üretimi durdu. Fabrikada üç vardiya çalışıyordu. Fabrikanın önü hurda yüklü kamyonlarla dolup taşıyordu. Hurdayı alıp fabrikanın çelikhanesinde eritip kütük haline getiriyorduk, sonra haddehanede çubuk demir (inşaat demiri) yapılıyordu. Her vardiyada 10-11 döküm yapılıyordu. Yani günde 30 veya 33 döküm oluyordu. Her döküm 150 ton. Bir günde 4 bin 500-5 bin ton demir üretiliyordu. Demirin tonu o zaman 2 bin liraydı yani her gün 10 milyon ciro yapıyordu fabrika. Ama maliyenin yüklü vergi cezası kesmesi üzerine fabrikanın kısa süreliğine üretime ara verdiğini öğrendik. Ancak 9 Aralık 2015’ten beri fabrika kapalı. Kapanan Nursan fabrikasında çalışan 900 işçi işsiz kaldık.
2005 yılından 2016 yılana kadar bilfiil çalıştım. Ta ki 09 Aralık 2015’e kadar... 10 Aralık günü biz işçilere bir süre izinli olduğumuzu, en geç 10 Ocak’ta çalışacağımızı, bu arada çalışmadığımız bu aranın ücretini alacağımızı söyledi patron İlyas Keleş. Aradan bir ay geçti, biz çalışanlar fabrikaya geldik, bize tekrar izinli olduğumuzu, ayın 25’inde gelmemizi söylediler. Ayın 25’inde geldiğimizde 10 Şubat’a uzadığı, 10 Şubat’ta 25 Şubat’a uzadığı söylendi. Bu şekilde devam etti ve biz sürekli oyalandık. Bugün 27 Aralık 2019. 4 yıl geçti ne ücretlerimizi alabildik ne ihbar ne de kıdem tazminatımızı. Birçok arkadaşım eşinden ayrıldı, birçoğu icralık oldu, evini arabasını yerini yurdunu sattı. Eğer zamanında bir şeyler yapmazsanız sizlerin de başına gelecek olan bu. Bizim başımıza gelen gibi olmaz inşallah.
Fabrikamız kapandıktan sonra genel ve yerel seçimler oldu. Seçim döneminde gelip bizi ziyaret edenler, ‘Sizin sorununuzu çözeceğiz’ diyenler, seçim geçince bizi de unuttular. İşçilerin kendi birlik ve beraberliği olmadan haklarımızı da alamadık.
Biz Nursan işçilerinin sendikası yoktu. Patron sendikaların verdiğini az çok veriyor diye sendikalı da olmamıştık. Ama sizin en azından sendikanız var. En azından sendikanız ile birlikte bir araya gelip geç olmadan işinize ekmeğinize sahip çıkarsınız. O dönem bizim haberimizi sürekli yapan tek gazete ise Evrensel gazetesi oldu.
