Ücretsiz eğitim mi?
Atatürk Lisesi öğrencileri ilk dönemin sonuna yaklaşırken hangi sorunlarla karşılaştıklarını ve bu sorunlara karşı ne gibi çözüm yollarını tartıştıklarını Genç Hayat'ın bu sayısında anlattılar.
Ankara Atatürk Lisesi’nden Öğrenciler
İlk döneminin sonuna yaklaşırken, bu zaman diliminde biz liseliler ne gibi sorunlarla karşılaştık, daha doğrusu sorunlarımıza hangi yenileri eklendi ve bizler bu sorunlara “Çözüm olarak neler yapmalıyız?” bunlardan bahsetmek istedik. Bu döneme satın almak zorunda bırakıldığımız çok uçuk fiyatlı kitaplar, pahalı kantin ve yemekhane fiyatları, sınava hazırlanıp okul kursuna gidenlerin cebinden çıkan kitap paraları gibi nice sorunla başladık. Bu sorunların hiçbiri ne biz ne de karşı taraf tarafından çözülebilmiş değil henüz. Bizler bir araya gelip ortak paydada buluştuğumuz sorunları çözmek için harekete geçmediğimiz her an daha fazlası ile başa çıkmak zorunda bırakılacağız.
“EĞİTİM ALABİLMEK İÇİN YÜZLERCE LİRA GÖZDEN ÇIKARMAK ZORUNDAYIZ”
Lisemizde ilk dönem her dersten ders içi performans notu verilmesi gerekçesiyle en az birer ek kaynak almak zorunda bırakıldık. Eğer almazsak not ortalamamız düşecek hatta belki de bu, dersten kalmamıza bile sebep olabilecekti. Bu nedenle sadece bu dönem orijinal kitap alan arkadaşlarımız dört yüz elli, çoğumuz gibi fotokopiye başvuranlarımız ise iki yüz elli lira kitap parası vermek zorunda bırakıldık. Okuldaki günlük yiyecek giderlerimizi hesapladığımızda yemekhanede yemeyi tercih eden bir öğrencinin on üç buçuk, kantinden yemeği tercih edenler ise kahvaltı ve öğle yemeğiyle beraber on beş lira günlük yemek masrafı oluyor. Yakın zamanda ulaşım ücretleri de bizim için büyük bir masrafken öğrenciler için yürürlüğe giren abonman sistemi çözüm olarak görülse de aslında sadece bir kısım öğrenci bundan yararlanabiliyor. Abonmanın özel halk otobüslerinde geçerli olmaması yüzünden birçoğumuz bundan faydalanamadık. Kitap, yol, yemek ve okulun ek giderlerini bir aya göre hesapladığımızda bir öğrencinin aylık ortalama yedi yüz lira gibi bir gideri oluyor. Bu masraflar asgari ücretle geçinen bir ailenin aylık gelirinin yüzde otuz dördüne denk geliyor. Bizler sözde ücretsiz eğitim görüyoruz fakat bahsettiğimiz gibi her ay yüzlerce lirayı eğitim alabilmek için gözden çıkarmak zorunda kalıyoruz.
Bu sorunlar biz liseliler için ortak. Bizler bunları çözmek adına harekete geçmeli, birlik olup ortak yerlerde ortak sorunlarımızı paylaşmalıyız. Bizi her geçen gün daha çok saran bu sorunları birlikte hareketimiz çözebilir.
