2019’un başımıza ördüğü çoraplar

Acısıyla tatlısıyla, kah minibüslere gelen zamlar sebebiyle yağmur kış demeden yürüdük kah simitle başladığımız günlerimizi simitle sonlandırdık. Kağıda gelen zamlarla fotokopicileri değil mecburen derslikleri doldurduk. Yana yakıla tiyatroya gitmek istediğimiz günlerde İKSV’nin bilet satış saatlerine alarmlar kurduk. Doğalgazı açmamak uğruna sıcak su torbalarıyla bütünleşirken, bıçak kemiğe dayandığında kurdeleli merasimlerle açılış yaptık. Öyle ya da böyle koskoca bir yılı geride bıraktık. Peki tüm bu zorluklar karşısında yıldık mı? Elbette hayır. Kimimiz Çukurova’da kantin fiyatlarına karşı kimimiz YTÜ’de millet bahçesine karşı kimimiz üniversitelere atanmış rektörlere karşı kimimiz de yasaklanan üniversite şenliklerine karşı gür bir sesle taleplerini haykırdı. Üstelik sesimiz dünyanın dört bir yanında Şili’de, İran’da, Tunus’ta, Fransa’da bulunan gençlerin sesine karıştı. Öyle çoktuk ki biz 365 günün her saniyesinde yankılandık. Elbette duvarlara da çarptık. Fakat ne biz taleplerimizi yükseltmekten ne de başka bir dünyayı kurmak için bu taleplerle birlikte yan yana gelmekten vazgeçtik. Şimdi bugünden söz veriyoruz. Kampüslerde, fabrikalarda, semtlerde yani hayatın her alanında uygulanan baskılara, sömürüye, şiddete, krize karşısında demokrasiyi, bilimi, sömürüsüz bir yaşam uğruna mücadele edecek, ilmek ilmek onu öreceğiz. Çünkü bugün tüm bu uygulamalar karşısında diyecek sözümüz var. Çünkü birleşecek, örgütlenecek, değiştirecek olan biziz. 2020’ye de bu bilinçle giriyoruz. Ve geçtiğimiz sene hafızalarımızda yer edinen gelişmeleri sizlere aktarıyoruz. İyi seneler