Rashit çetesi artık yok!

Anıl YURDAKUL
İstanbul

Yıl 1999. Kadıköy vapur iskelesi önünde halka açık gerçekleşen İstanbul Müzik Şöleni Festivali’nde Crunch ve Radical Noise gibi hardcore grupların ardından sahneye Rashit çıkacaktır. Saatler gece yarısını gösterirken meydana Yeldeğirmeni Ülkü Ocakları gelir. Rashit, “Katilin Adı Yok” parçasını söylemeye başladığında seyirci slogan atar: “Faşizme karşı omuz omuza”. Bir an önce geceyi sonlandırma derdinde olan polis, elektrik şalterini indirir. Konser, savaş alanına döner. Faşistlerin fırlattığı bira şişelerinden grubun üyelerinin hem kolları kırılır hem de gitarları. Geceyi Göztepe SSK Hastanesi’nde sonlandırmak zorunda kalan Rashit için ertesi gün işler daha da kötüye gider. Baskılar artar, tehdit telefonları gelmeye başlar. Mekanlar da Rashit’e sahne vermekten tedirgin olur. Grup bir süre müziğe ara verir.

Rashit grubu 1993’te Akmar pasajı çevresinde takılan bir arkadaş çetesi tarafından kuruldu. Gruba yıllar içinde bass gitara Bülent Kabaş, lead gitara Atilla Kirçelli ve vokale de Oğuz Taktak katılırken orijinal kadrodan gitarda Tolga Özbey ve davulda Gökhan Tunçişler kaldı. Kurulduğunda, Türkiye’de icra edilen punk rock türünde pek de grup yoktu. Headbengers, Dead Army Boots ve Spinners’i saymazsak.

Türkçe sözlü şarkı yazımı üzerine direnen bir ekipti Rashit. Kadıköy, Taksim’in arka sokaklarında, kayalarda şarap içip; kaset tezgahı açarak, çekim kaset satarak, stüdyo kayıtlarını yapıp ilk demolarını çıkardılar. “Do It Yourself” adlı demo gerçek anlamda da “kendin yap” sloganını taşıyordu. Fotokopi kapak ve evde çoğaltılmış 200 kaset İstanbul’da “Deniz Kitapevi”, “Zihni Müzik” gibi plak dükkanlarında elden ele yayıldı.

Grup üyeleri fotokopi fanzinler yayınlıyor, henüz İstanbul’da rock barlar sayıca fazla olmadığından Taksim’deki pavyonlarda amfi davul taşıyarak konserler veriyorlardı. Bu mekanların yıllar içerisinde birer birer rock barlara dönüşümünü yaşadı Rashit…

Türkiye henüz yaptıkları protest sözlere hazır değildi. Hâlâ 12 Eylül Darbesinin etkisi altında sansür zihniyeti devam ediyordu. Dönemin ruhunda alternatif olan her şeye karşı bir direnç vardı. Polis nezarete atar, ülkücüler sokakta üzerlerine saldırırdı. Kavga, dövüş alıştıkları bir durumdu. Konserler şişe fırlatmalar nedeniyle ciddi yaralanmalarla geçer, dış görünüşleri yüzünden satanist olmakla suçlanıp saldırıya uğrarlardı. Birçok punk ve metal grup saldırılar yüzünden İngilizce şarkı sözleriyle müzik icra ederken Rashit taviz vermedi. Türkçe söylemekten vazgeçmedi. 

SERBEST KALMIŞ ANARŞİST

1995 yılında o güne kadar çıktıkları en büyük sahneye çıktılar. Cekul Vakfı’nın düzenlediği “Birikim Festivali”nde Sultanahmet Meydanı’nda “ZEN” grubuyla aynı sahneyi paylaştılar. Yakın arkadaşları Pj Barış’ın bestesi “Serbest Kalmış Anarşist” şarkısının sözleri Sultanahmet Meydanı’nda yankılanırken dönemin rockerları, metalcileri, bir avuç punk dinleyicisi, gürültüyü duyup meraktan gelmiş insanlar, örgü ören teyzeler ve elbette dönemin olmazsa olmazı polisler ile dolmuştu. Polisler sözleri idrak ettiğinde grubu almak için sahneye hamle yapmış ama kalabalıktan faydalanan Cekul Vakfı, Rashit’i taksiyle olay yerinden çoktan uzaklaştırmıştı. Konseri düzenleyenler merkeze çekildi, grup bir süre ortadan kayboldu. Ama bu konser İstanbul punk camiasının bir araya gelerek ortak işler yapmaya karar verdikleri bir etkinlik olarak tarihe geçti. Birçok insan ‘yeraltı sahnesinden’ fotokopi afişleri görmüş ve konsere gelmişti. Taksim’de ‘90’lar sahnesinin istilası bundan sonra hızlanacaktı. O dönemde zaten müzik yapan Tampon, Regorge, Prof, Radical Noise, Ask it Why, Necrosis, Godzilla, PIRT, Not Personal Just Bussiness vb. birçok grup bir arada konserler vereceklerdi. Şehrin alternatif sesi yükseliyor ve güçleniyordu! 

1996 yılında Taksim Atlas Pasajı’nda KOD Müzik bağımsız bir plak şirketi olarak İstanbul ‘yeraltı’ müziğinin bir avuç neferi tarafından kurulmuştu. Türkiye’nin ilk hardcore albümünü yayımladılar: Radical Noise/Ask It Why “Sevdasız Hayat.” KOD için sırada ilk punk albümünü yayınlamak vardı. Rashit’in Harbiye’deki Captain Hook konserinde KOD Müzik ile bira muhabbeti sırasında o güne kadar sadece “Do it yourself” yayınlar yapan gruba “bandrollü” bir albüm yayınlamak isteyip istemediği soruldu. “Paran Yoksa Öl”, “Şark Cephesi”, “Katilin Adı Yok” gibi şarkılarının sözleri yüzünden defalarca fiziksel saldırıya uğrayan grup, Do It Yourself tarihlerine son vererek Türkiye’de yayınlanacak ilk punk rock albümünü kaydetmek üzere stüdyoya girdi. Bütçe inanılmaz dardı ve Çukurcuma’daki stüdyo kaydının başında Zugasi Berepe grubundan Metin Kalaç vardı. 48 saat gibi çok kısa sürede 10 şarkı kaydedildi. Stüdyodaki herkes “Acaba Kültür Bakanlığı sözlere izin verecek mi?​”, “Yayınlanırsa nasıl tepki olacak” diye düşünürken 12 Aralık 1999 tarihinde albüm “Telaşa Mahal Yok” adı altında yayımlandı. 

Rashit, albümün yayınlanmasının ardından İstanbul Kemancı’dan başlayan bir turneye çıktı, Anadolu’yu turladı. Konserlerde sürekli sağ kesim tarafından saldırıya uğradı. Ama sol camia tarafından bilinirliliklerini daha da arttırdı. Albüm kısa sürede 10 bin satışa ulaştı. Sözler konserlerde hep bir ağızdan söylenir olmuştu. Tehditler de alıyorlardı fakat o dönemde Taksim neredeyse bağımsızlığını ilan edecek hale gelmişti. Özerkleşmiş bu semtte kendilerini güvende hissediyorlardı. Abdullah Sokak’ta içtikleri sırada polisin hepsini toplamasına rağmen…

Erkin Koray’ın da olduğu bir babalar gününde Kemancı Bar’da Kramp, Kronik gibi gruplar kendi tarzında Erkin Koray şarkısı çalmaktaydı. Sahne Rashit’e geldiğinde “Gaddar”ı çalarlar. Koray’ın tepkisi “Ağzına s…. şarkının” olur. 

Yurt dışındaki plak şirketleri de Rashit’in kasetlerini ve plaklarını basar. 1995 yılında Fransa’da Darbouka records adında bir firma kırkbeşlik plaklarını yayımladı. Ama mahalle baskısı ve mekanlar punk konserlerini tehlikeli bulmaya başlamasının ardından sahne alamaz hale gelirler. Grup yorulmuş ve yıpranmıştı. Rashit çetesi bu şartlar altında devam etmenin tehlikeli olacağını düşünmüştü. Ayrılmak isteyenler de olmuştu. Ara vermelerinin ardından tekrar toplanmışlardı ama grubun milenyum sonrası olan süreci ayrı bir yazı konusu…

Geçtiğimiz aralık ayında Rashit, Kadıköy’de son kez sahne aldı. Her dönemde şimşekleri üzerine çekmeyi bilen bir punk grubumuz olan Rashit artık yok!