Birlikteliğimiz şart!

KYK Kız Yurdu’ndan Öğrenciler

Kayseri

Kayseri KYK Kız Yurdu’na girerken kapıda bizleri şöyle bir yazı karşılıyor, “Evinize hoş geldiniz.” Bizler de “evimizdeki” yaşantımızdan bahsetmek istiyoruz. Öncelikle yurda ilk girdiğimizde zorunlu imzaladığımız sözleşmeye uymayan malzemeler var mı onun kontrolü yapılıyor. Kendi yaşam alanımıza, götüreceklerimiz konusunda karar vermek için güvenlikler girişte hazır bekliyor. Fakat özel alanımızın taciz edilmesi hoşumuza gitmiyor. Erkek yurtlarında bu tür aramaların olmadığını biliyoruz.

ŞİKÂYETE TEHDİT

Yurda yemek şirket tarafından dışarıdan getirildiği için yemek yeterince soğuk ve tatsız oluyor. Bunun üzerine bir de tabakların sağlıklı yıkanmaması ve kirli görüntüsü eklenince iştahsızlık, mide bulantısı ve moral bozukluğuna sebep oluyor. Yemeklerin içerisinde özellikle de pilav ve ekmekte kurtçuklar çıktığına defalarca şahit olduk. Bu durumu yemekhane çalışanları ile paylaştığımızda sorumlularından azar işittiğini gördük. Fakat bu sıkıntı devam etti. Daha sonra çalışanlar ellerinden geldiklerini yaptıklarını ama bu sorunun kendilerinden kaynaklanmadığını ifade ettiler. Bizlerde idareye gidip sorunları dile getirdiğimizde, idarenin çeşitli tehditleri ile karşılaştık. Şikâyetçi olan öğrencilerin yurttan atılacağı, kredi ve burslarının kesileceği hatta ilerde hiçbir devlet kurumunda çalışamayacağı söylendi. Yani öğrencilerin sicilleri sağlıklı beslenmek istedikleri için bozulacakmış. Bu yılın başında yemek ve yurt kirasının zamlanması bizleri şartların düzeleceği konusunda umutlandırmıştı fakat durumumuz geçen yıldan daha da kötü oldu. Sonuç olarak buradan bizim çıkardığımız ders, idareye gidip sorunu çözmeye çalışmanın bize hiçbir katkısı olmadığıdır. Bunu yurdumuzda kalan ve bu durumlardan şikâyetçi olan onlarca kadın olarak anlamış olduk diyebiliriz.

“KADIN ÖĞRENCİLER TACİZE UĞRUYOR!”

Yurdun gece saat 23.00’da giriş çıkışın yasak olması birçok kadın arkadaşımızı çeşitli yönlerden sıkıntıya soktuğunu söyleyebiliriz. Temel yaşam malzemelerini ve ihtiyaçlarını karşılayamayan arkadaşlarımız okul saatleri dışında çok düşük ücretlere kafeler vb. yerlerde çalışmak zorunda kalıyorlar. Kafelerde genellikle saatlik 5-6 TL civarında ücret ile çalışıldığı için, fazla çalışarak ihtiyaçlarını karşılamak isteyen arkadaşlarımız oluyor. Bu arkadaşlarımız da yurt kapanış saatlerinden ötürü bu zorlu mesleği bile yapamıyorlar. İnanın birçok kadın öğrenci istemeden garsonluk gibi işleri yapmak zorunda kalıyor. Çünkü çalıştıkları yerlerde müşteriler, diğer çalışanlar, patronlar tarafından veya gece işten çıkıp yurda giderken birçok kadın çeşitli türde tacize uğruyor. Zaten biz kadınların yaşamın her yerinde yaşamaya çalıştığımız her yerde sözlü veya fiziksel tacize uğruyoruz. Fakat geçinebilmek için çalışmak zorunda kaldığımız yerlerde başımıza gelen bu tür olaylar biz kadınların alışmak istemediği durumlardır.

8 Mart’ın yaklaştığı bu günlerde ülkemizin her yerinde bu tür sorunları yaşayan başta yurtta kalan kadınlar olarak nerde yaşıyorsak yaşayalım, bulunduğumuz yurtlarda okullarda buluşup sorunlarımızı konuştuğumuz ve çözümler aradığımız birliktelikleri planlamalıyız. Çünkü hepimiz kötü şartlardan şikâyetçiyiz ve kötü şartları iyileştirmek bizim birlikteliğimizden geçiyor.