Modül Çelik işçisi: Serviste ayakta gidiyoruz, ekmek arası salam yiyoruz

Modül Çelik işçisi
Kocaeli

Ben metal işçisiyim. Bizim fabrika ile ilgili haberler daha önce de bu sayfalarda çıktı. Tahminen 400 kişi çalışıyoruz. Belli bir yaş üstü veya emekli olan ama çalışmak zorunda olan, EYT'li işçiler var. Belki de çalışanların yarısının kronik rahatsızlığı olan bir işyeri. Virüs sebebiyle rapor almak isteyen kronik rahatsızlığı olan işçiye müdürün söylediği “Ücretsiz izne çıkarsın” oldu. Bizim hayatımız patronun insafına bırakılmış. 

Hani “Evde kal”, “Kendi OHAL’inizi ilan edin” çağrıları arasında her gün ölüm haberlerinin yayımlandığı saatte çalışıyorum. İşe gidip geliyorum. Korkudan annemlerle, çocuklarımla yemek yemiyorum. 20 gündür çocuklarımı sevemiyorum. Biz yoksul bir aileyiz. Hepimizin evi var ama benim kazancım bana yetmiyor, abimin kazancı ona yetmiyor. Mecburen biz 3 aile birlikte yaşıyoruz. Aynı anda 3 ocakta yemek pişiremiyoruz. Ayrı yerde ısınamıyoruz. Kendimi bildim bileli sobalı evde kalıyoruz. Doğal gaz hiç kullanmadık. Yeğenlerim, anne, baba, çocuklarım ve kardeşlerimle birlikte, 3 aile bir odada kalıyoruz. Uyku vakti gelince herkes evine çekiliyor. Çocuğumu uzaktan seviyorum. yanıma yaklaştı mı, onu kovuyorum. Neden mi çalışıyorum? Üç kredi borcumuz var. Hangi işimizi borçlanarak yapmadık ki?

İşyerindeki önlemlere gelince... İşyerindeki önlemler ancak bir hafta önce başladı. Bizim servis şoförlerimizin çoğu 65 yaş üstüydü. Servisi artık onlar kullanmıyor. Bırakın servislerin dezenfekte olmasını, normal temizlik bile yapılmıyor, toz, kir, çer, çöp dolu. Çalışma saati ve süresinde değişiklik oldu ama bu defa da yemekhane kapandı, çalıştığımız yere ekmek arası getiriyorlar. Şef arkadaşımıza “Hem yemek ye, hem de makineler durmasın” diyor. Ekmek arası salam veriliyorlar. 

İşyeri siparişleri yetiştiremiyordu. Bu virüs sayesinde siparişler yetişecek. Patron virüsü fırsata çevirdi. Virüse karşı alınan en sıkı önlem ise kapıya asılan 7 maddelik kural. Fabrikada sosyal mesafeyi korumak mümkün değildir. İmalatçı işçiler nasıl birbirine yanaşmasın. Biri kaynak, diğeri taşlama işi yapıyor. İşyerinde birisi rahatsızlandı, virüs sebebiyle korkudan kimse yanına yanaşamıyor. Hastaneye götürecek araç bile yok. İşyerinde 10 günde bir eldiven ve maske verilir. Bunlar nasıl vicdansız demeyin? Bu koruyucu malzemeler virüs sebebiyle değil, normal üretim içindir. Koranavirüs için böyle bir önlem zaten alınmadı. Ölüm haberlerini işyerinde alıyoruz. Herkes panik, arkadaşlarımızın eli ayağı kesiliyor. Kimse çalışmak istemiyor. 

Bir de maaşlarımız düzgün yatmıyor. 4. aydayız ama bize şubat maaşının bir kısmı verildi. Nasıl mı? Burada asgari ücret hesaba yatar. Diğer paralar elden verilir. Bu işyerinde kural budur. Bunu bilmeyen yok. Ama çalışma bakanlığı sanırım bilmiyor! Evde kal deniliyor. Parası olan eve kapanıyor. Hükümetin çağrısı patronlaradır. Aman patronlara bir şey olmasın, bizim canımız hükümetin umurunda mı? Az buçuk birlik olsak bu durum yaşanmazdı.

* Modül Çelik işçisinin mektubunda yer alan ifadelerle ilgili bilgi almak için aradığımız Modül Çelik’ten ise yanıt alamadık.

Ford işçisi: Bu işin şakası kalmadı, uyanıp, birleşme vakti

Sarkuysan’da Kovid-19 çıktı, patron "Çalışacaksınız" diye tehdit etti

Araştırma: Kovid-19 aşıları güvenli ve etkili

AB'de kullanılmayan yaklaşık 4 milyar avroluk Kovid-19 aşısı çöpe atıldı

Koronavirüsün yeni varyantı "BA.2.86" İsrail'de de tespit edildi

Pandemi döneminde 290 bin fazladan ölüm yaşandı | “Verileri gizleyerek üç yıl insanların ölümünü izlediler”