Farklı bir ben farklı 1 Mayıs

Ayşe ESKİN

Piri Reis Üniversitesi

1 Mayıs 2019 alandayım, yürüyüşün başlayacağı yerde bekliyorum. Neden oradayım, işçiler neden orada hiçbir fikrim yok. Hiçbir şey düşünmeden ve sorgulamadan yürüyüşe katıldım, miting alanına ulaştıktan sonra kendime daha fazla “Burada tam olarak ne işin var?​” diye sormadan edemedim ve kendimi en yakın metroya attım. Dönüş yolunda beni oraya götüren arkadaşıma bu işlerin böyle olmayacağını, yani sadece meydanlarda bağırmanın bir işe yaramayacağını söylediğimi hatırlıyorum. Örgütlü eylemlerin öneminden ve hatta örgütlülüğün öneminden haberdar olmadığım o apolitik günlerimde bile bir şeylerin yanlış gittiğini farkındaydım. Tek bir günle olmazdı, 3-5 sloganla olmazdı, eylem vardı da teorisiz olmazdı. Eylemin çok güçlü bir silah olduğunu bilmekle beraber teorinin eyleme ve eylemin de teoriye her zaman eşlik etmek zorunda olduğunu bildiğim bugünlerde, o günkü halimin analizini yapmak epey kolay.

YENİ 1 MAYIS’A GİDERKEN

Sonraki aylarda hayatımın tamamen değiştiği söylenebilir. Artık örgütlü bir hayata başlamıştım ve bütün taşlar yerine oturmaya başlamıştı. Bu sene 1 Mayıs'ı pusulasız, örgütsüz halimden sıyrılıp 1 Mayıs'ın neden var olduğunu, işçi sınıfının kim olduğunu ve ne yapmak istediğini, hangi sınıflarla karşıtlık içinde olduğunu bilerek karşılıyor ve dünyaya böyle bir yerden bakıyorum. Tarihi böyle okuyor, şimdiye böyle bakıyor ve geleceği de böyle planlıyorum. Her ne kadar bu sene pandemi sebebiyle 1 Mayıs günü bir arada olamayacaksak da etrafımdaki insanlara işçi sınıfının mücadelesinin önemini anlatıyor ve sesimizi duyurmak için bu dönem yapılan bütün çalışmalara aktif bir şekilde katılıyorum.

Şimdi olduğumuz her yerden taleplerimizi yükselteceğiz! Online eğitimde birçok sıkıntı yaşadığımız bu dönemde her öğrenciye ücretsiz internet sağlanmalı. Her şeye olduğu gibi sağlığa da sadece parası olanın erişebildiği bu sistem; bize ücretsiz sağlığın önemini bir kez daha göstermiştir, dolayısıyla ücretsiz ve nitelikli sağlık hizmeti istiyoruz. Hastalığa yakalanmakla aç kalmak arasında seçim yapması istenen işçilere ücretli izin verilsin. Çelişkilerin bu denli derinleştiğini, kapitalizmin bize verecek hiçbir şeyinin kalmadığını çok iyi gördüğümüz bugünlerde, yukarıda sıraladığım talepleri sosyal medyada ve sınırlı da olsa sokakta anlatmaya devam ederek aslında var olduğumuz her yerde “Ya Salgın ve Kapitalizm, Ya Gelecek ve Sosyalizm” diyerek 1 Mayıs’ı karşılıyoruz.