Kadroya geçemeyen işçiler: Tek bir insanın mülakatı geçmemesi soru işareti!
Van Büyükşehir Belediyesinde yapılan mülakatta 300’ün üzerinde işçi başarısız sayıldı. Mahkeme 3 kez mülakatın yenilenmesine karar vermesine rağmen işçiler kadroya geçirilmedi ve işsiz kaldı.
İşçiler Van Büyükşehir Belediyesi önünde eylem yapmıştı.| Fotoğraf: @RusenTakva/Twitter
Van Büyükşehir Belediyesinde işçiler, 2018 yılından bu yana taşerondan kadroya geçmek için uğraşıyor. Kayyum yönetimindeki belediyede yapılan mülakatta 300’ün üzerinde işçi başarısız sayıldı. Mahkeme üç sefer mülakatın yenilenmesine karar vermesine rağmen işçilerin hiçbiri kadroya geçirilmedi. Kadroya geçemedikleri gibi işsiz kaldılar. O gün bugündür haklarını arayan işçiler, mağduriyetlerinin giderilmesini istiyor. Yaşadıklarını Evrensel’e anlatan işçiler, “Tek bir insanın mülakatı geçmemesi soru işareti” diyor.
"MÜLAKAT FORMALİTE" DEDİLER
Servet Arslan | Fotoğraf, kişisel arşivinden alınmıştır.
Servet Arslan 35 yaşında, evli ve 3 çocuğu var. Yaklaşık 8 yıl belediyede itfaiyeci olarak çalıştı. 2017 yılında 696 sayılı KHK ile taşeron işçilerin kadroya geçirileceğini hatırlatan Arslan, “Dönemin bakanı mülakatların formalite olduğunu herkesin kadroya geçirileceğini söyledi. İlk mülakatta, günde kaç vakit namaz kılınır gibi sorular soruldu” dedi.
ÜÇ SEFERDE HEPSİ BAŞARISIZ SAYILDI
Başarısız ilan edilince yerel mahkeme ve istinafa başvurduklarını belirten Arslan, “Belediye ikinci mülakatı açtı ve ikinci mülakat 31 Mart seçimlerine denk geldi. Mülakat komisyonu HDP seçimi kazanınca belediye bünyesinden valilik bünyesine verildi. İkinci mülakatta da başarısız sayılınca tekrar mahkemeye başvurduk ve mahkemeden aynı karar çıktı. 7 Mart 2020’de üçüncü mülakata girdik. Üçüncü mülakata girmeden önce Van’da STK’ler ve kanaat önderleriyle görüşmeler yaptık olumlu bir hava esti ama pratiğe yansımadı. Tekrar 306 kişi başarısız sayıldı. Bu 306 kişinin içinden tek bir insanın bile geçmemiş olması soru işareti” dedi.
DAYANIŞMA ÇAĞRISI
Bu süreçte sendikaların da sessiz kaldığını dile getiren Arslan, “Aynı durum İstanbul ve Bolu işçilerinde de yaşandı. Bildiğimiz kadarıyla bu işçiler kazanım elde etti ama bizim ismimizin, durumumuzun telafuz edilmemesi acı. İstanbul ve Bolu’daki işçiler neyse Van’daki işçiler de aynı. Biz bu robotlaşmış hantallaşmış sisteme karşı dayanışma içinde olmazsak bunun ne cevabını verebiliriz ne de karşısında durabiliriz. Ama biz şunu biliyoruz. Tarih bunu gösterecek biz kalacağız, mücadelemiz kalacak ama mevcut zihniyet ve bizi açlıkla, işle, ekmekle sınayan zihniyet çökecek. Van yerelde sürdüğümüz çalışmanın sloganı “Sessiz Kalmak Onaylamaktır!” Bize yönelik takınılan bu yaklaşımın sürekli üstüne gideceğiz” dedi.
"BİZİM İÇİN BİR ŞEY YAPMALILAR"
Suat Özbek | Fotoğraf, kişisel arşivinden alınmıştır.
Suat Özbek, 35 yaşında, evli ve 3 çocuğu var. Belediyede 7 yıl boyunca itfaiyeci olarak çalıştı. Bir bacağının diğerinden biraz kısa olduğunu ve engelli olduğunu belirten Özbek, “4 sorudan 3 tanesini bildim ama yine de başarısız saydılar. Evime korkarak gidiyorum. 3 çocuğum var biri ortaokul biri 4. sınıf, biri 2. sınıf öğrencisi. Bu dönemde 3 çocuk okutmak gerçekten çok zor. Şu an 1100 liraya çalışıyorum. 500 lira zaten kira. Bazen bir salata yapmak için 2 domates 1 salatalık alamadığım zamanlar oldu. Seçim zamanı nasıl oy istiyorlarsa bugün de bizim için bir şeyler yapmalılar. İtfaiyenin görev defteri var gelsin baksınlar bir gün işe gitmezlik yapmış mıyım? İŞKUR’a da başvurdum ama sonuç alamadım. Çocuklarımın hastalanmasından korkuyorum. Hastaneye götürsem yeşil kartlıyım yüksek fiyatlı ilaç yazacaklar, o para yok bende. Bizim umudumuz var şimdi olmasa 10 yıl sonra işimizi alacağız. Bu süreç bizi çok yıprattı birlik olursak her şeyin üstesinden gelebiliriz” diye konuştu.
"BELEDİYE ÇIKIŞLI OLDUĞUM İÇİN SIKINTI YARATTILAR"
Hatice Gür | Fotoğraf, kişisel arşivinden alınmıştır.
Hatice Gür 29 yaşında. 7 yıl boyunca VASKİ’de çalıştı. Bir kadının her zaman ayaklarının üstünde durmasını ve kimseye muhtaç olmaması gerektiğini dile getiren Gür, “Hem kendime hem aileme bakabiliyordum. 4 yıldır işten çıkarıldım. Utana sıkıla abimden, babamdan para istemek zoruma gidiyor. Abim babamdır verirler ama istemek zor oluyor. Kadınlar kendi ayakları üzerinde durunca bu toplumda daha değerli daha saygın oluyor. Bir mesleği olmadığı zamansa hep 2. plandadır. Devlet de bize bunu yaptı ve tekrar 2. plana attı. İşten çıkarıldığımdan beri sadece bir otelde resepsiyonda çalıştım Türkiye’de kadın olarak iş bulmak zor. Farklı algılandı. Bir süre takmamaya çalıştım aileme bakmak zorundaydım ama sonrasında rahatsız olmaya başladım ve otelden çıktım. Biz bu coğrafyada kadınlar olarak kendimize göre değil topluma göre gitmek zorunda kalıyoruz. Nereye başvursam belediye çıkışlı olduğum için sıkıntı yarattılar. Hukuku tanımıyorlar, hakkımızı gasbediyorlar ama biz bunun üstesinden geleceğimize inanıyoruz umudumuzu hiç kaybetmedik. Biz çok şey isteyen insanlar değiliz gözümüz lükste de değil sadece iş istiyoruz” diye konuştu. (Van/EVRENSEL)
