09 Haziran 2020 00:11

"Buz dağının görünmeyen yüzünü gösteren sensin"

"Zamanla anladım ki sen bir gazete değilsin sadece... Öyle rastgele yazılıp çizilen, sırf para kazanmak için satılan kağıt parçası değilsin."

Fotoğraf: Evrensel

ANASAYFA

MEKTUP

Paylaş

Kezban AÇIKGÖZ
Kocaeli

Merhaba sevgili Evrensel...

Seninle tanışmamızın üzerinden yıllar geçti ama ben o günü hiç unutmadım. Unutmayacağım da... O gün doğan çocuklar 26 yaşındalar... O gün seni bana ulaştıran o güzel gülüşlü çocuk hep 27 yaşında kaldı... Muhabirin, Metin Göktepe...

Televizyonda Metin Göktepe’nin öldürüldüğü haberini izlediğimde içimde bir şeyler kabardı... İsyan ettim, öfkelendim, lanet ettim... Ve dedim ki kim bu çocuk, gazetesi kim? Biliyor musun? Hemen çıkıp Evrensel gazetesi (seni) aldım... Daha önce dikkatimi bile çekmemiştin sen. Fark etmemiştim seni hiç... Merakla okumaya başladım... Nasıl bir gazetenin muhabiriydi ki bu çocuk, sırf gazeteci diye öldürülsün? Sonra her gün almaya devam ettim seni. Her sayfanı, her satırını özenle okudum...

Zamanla anladım ki sen bir gazete değilsin sadece... Öyle rastgele yazılıp çizilen, sırf para kazanmak için satılan kağıt parçası değilsin. Sen yurdun dört bir tarafına kurulan halk kürsüsüsün. Her yaştan, her kesimin sesisin. İnsanların taleplerini dile getirdiği, isyanını haykırdığı, aynı zamanda “Birlikten kuvvet doğar” diyerek kardeşlik türküleri söyledikleri halkın sesisin. Göremediğimiz, duyamadığımız, anlam veremediğimiz birçok şeyin ifadesisin. Buz dağının görünmeyen yüzünü gösteren sensin.

İnan ki seni tanımadan önce yaz tatilinde şezlonga uzanıp serin sulara atarken kendimi, o kızgın güneşin altında sabahtan akşama kadar tarlalarda çalışan kadınları, çocukları düşünmemiştim hiç...

Kışın kartopu oynayıp sıcacık evimize girdiğimde, o buz gibi havada dışarıda çalışanlar aklıma gelmemişti hiç...

İnsanların köle gibi çalışıp üç kuruşla bırakın çocuğuna çikolata almayı, evine ekmek götüremediğini fark etmemiştim hiç...

Seninle dünyayı tanıdım ben. İnsanı, hakkı, haksızlığı, emeği, direnmeyi, mücadele etmeyi öğrendim. Köşe yazınla, kültür-sanat sayfalarınla, kadın ve gençlik eklerinle... Bize dayatılan hayata, tam bir alternatifsin. Sayfa sayfa, satır satır yaşamın ta kendisisin sen. İyi ki tanımışım seni sevgili Evrensel...

Doğum günün kutlu olsun!