“Ahlakınız sizde kalsın”

Özde YILDIZ

Ankara Mod Eryaman Lisesi

Bugüne baktığımızda yürürken laf atılmayan, korna çalınmayan kadın neredeyse yok. Örneğin bir arkadaşım tacize uğradığında eve gelip derisini soyarcasına yıkamış, hiç suçu yokken kirli hissetmiş. Aslında bu durumda suçun kimin olduğu belli. Peki adalet için belli mi?

Ben 8 yaşındayken komşumun çocuğu tarafından tacize uğradım ve sesimi çıkartamadım. Çocuğun annesine söyleseydim kadın çocuğunun böyle bir şey yapmasının üzüntüsünden kim bilir ne hale gelirdi. Bu durumdan çok etkilenmediğimi kendime söylesem de sonradan fark ettim ki insanlarla temas ederken kendimi garip hissediyorum. Bende iz bıraktığını fark edince karşısına çıkıp “ne söylemeliyim?​” diye düşünmeye başladım. Başka bir kadınla ilişkisi olduğunu öğrendiğimde düşündüğüm şey kadının yüzüne nasıl bakacağı ya da ilerde kızı olursa kızının yüzüne nasıl bakacağı.

İki sene boyunca bana “Sen lezbiyensin. Sen Müslüman olamazsın. Kökünüzü kurutacağız, burada size yer yok!” gibi şeyler söylendi. Bunu söyleyebilen kalp kırmaktan korkmayan, hoşgörüsüz ama Müslüman olduğunu söyleyen insanlar var hayatımda. Karşımızdaki insanların ne yaşadığını bilmiyoruz ve bu noktada söylediklerimize dikkat etmemiz gerekiyor. Bunlar sadece benim yaşadığım olaylar.

LGBTİ+ bireyler, tacize uğrayan insanlar ve artık kötü olayların yaşanmasını istemeyen insanlar İstanbul Sözleşmesi’ne tutunmak istiyor. Artık kendisini kimsenin korumayışına dayanamıyor. Yasaların uygulandığını bilip ses çıkartmak ve acısını kusmak istiyor. Bu acılarla insanlar artık tutunmak istiyor. Çünkü İstanbul Sözleşmesi “korur, büyütür, yaşatır.” İstanbul Sözleşmesi ahlakımıza uygun değil diyenler bu ülkede kadınların öldürülmesine, çocukların tacize uğramasına göz yumuyor. Ahlakınız bu ise sizin ahlakınız sizde kalsın. Artık sesimizi çıkartıp, ne olursa olsun susmak istemiyoruz. Bizi koruyan yasaların uygulandığını görmek istiyoruz.