28 Ekim 2020 08:56

İş, okul, ev üçgeninde robotlaşan bir hayat

Okullar online olarak açıldığında ise derslere girme şansım olmadı çünkü iş yerinden izin alamıyordum. Fakat işi bırakmam da mümkün değildi çünkü İstanbul’daki evime hala kira ödüyordum.

Fotoğraf,. Pngtree

ANASAYFA

Sayı 372

Paylaş

İktisat öğrencisi

İstanbul Üniversitesi

Merhabalar arkadaşlar, içinde bulunduğumuz dönemin beni nasıl etkilediği hakkında biraz dertleşmek istiyorum sizlerle. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesinde öğrenci olduğumu belirterek başlayayım. Okullar kapandığında evimden ayrılıp ailemin yanında dönmek zorunda kaldım. Çalışmakta olduğum iş de bu süreçte evden çalışma modeline geçme kararı aldı ve ailemin yanında evden çalışmaya başladım. İş şartları başta konuşulduğu gibi yarı zamanlı, aynı maaşla devam edecek diye düşünürken bir anda tam zamanlıya döndü ve maaşta hiçbir değişiklik yapılmadı. Ekstra çalışma süreleri de eklenmeye başlayınca tüm günüm işle geçmeye başladı. Okullar online olarak açıldığında ise derslere girme şansım olmadı çünkü iş yerinden izin alamıyordum. Fakat işi bırakmam da mümkün değildi çünkü İstanbul’daki evime hala kira ödüyordum. Ev sahibim bu konuda yardımcı olamayacağını söylediği için yaklaşık 5 ay kiramı ödemeye devam ettim. Bu süreç beni öyle yormuştu ki düşündüğümde kendime ayırdığım tek vakit uykuydu. Gün içerisinde aslında kitap okumak, film izlemek, arkadaşlarımla vakit geçirmek istiyordum. Sonuncusu da bulunduğumuz dönem sebebiyle zaten çok mümkün değildi. Zaten dışarı da çıkamadığımız için artık kendimi tamamen kurulu bir robot gibi hissetmeye başlamıştım. Evin kontrat süresi dolana kadar aynı işte devam ettim ve kontrat bitince işten ayrıldım.

BELİRSİZLİKLER ÇARESİZ HİSSETTİRİYOR

Derslere girmeye başladım fakat ne yazık ki verimli geçti diyemiyorum. Çok yüzeysel ezbere dayalı çalışmalarla dönemi bitirmek zorunda kaldım. Şu an hala online olarak devam ediyoruz bildiğiniz gibi, geçen döneme göre daha iyi olduğunu söyleyebilirim fakat artık yüz yüze eğitime dönmek istiyorum. Evet virüsü farkındayım fakat online ile eğitime devam etmek istemiyorum. Bir yandan da okul açılırsa alınacak önlemler konusunda tedirgin olduğum için böyle devam etmek istiyorum. Bu durum gerçekten çaresiz hissettiriyor. Kısır bir döngü içerisinde bir o düşünceye geçiyorum bir diğerine. Belirsizlik gerçekten çok yorucu, ihtimaller üzerinden bile konuşmaya çalışırken tereddütte kalıyorum. Umarım bir an önce bu belirsizlik çözümlenir ve asıl işimiz olan eğitimimize odaklanabiliriz.

Hepinize teşekkür ediyorum, sağlıcakla kalın!

ÖNCEKİ HABER

Kalıplaşmış eğitim, kronikleşen sorunlar

SONRAKİ HABER

Lübnan’da gençlik mücadelesi