Derinleşen imkansızlıklar hayalleri yıkıyor

Güneş GÜRSOY

Sultangazi/ İstanbul

Dikkat! Bu sözler sadece İstanbul’daki okullarda okuyan öğrencilerin dedikleri gibi gözükebilir ancak biz biliyoruz ki dört bir yanda bu konuda ortaklaşan gençleriz.

Meslek lisesi son sınıf öğrencileri olarak gerçekten nereden başlayacağımızı bilmiyoruz. Stajdan başlamak bile başlı başına ayrı bir konu. Özellikle pandemi sürecinde de zorunlu olmasına rağmen başvurduğumuz yerler liseli stajyer almayacağız derken. Sırf bu sebeple bile zar zor bulduğumuz staj yerlerinde normal koşulları bile zorlayıcı iken bu koşullarda seçeneklerimizin kısıtlı olması fırsat bilinip kabul edilmeyecek şeyleri kabullenmek zorunda bırakılıyoruz. Staj için seçenekler kısıtlıyken bir yandan dersleri takip etmemiz gerekiyor. Ama staj ile aynı saate koyulan dersi nasıl takip edeyim?

DERS ÇALIŞABİLMEK İÇİN İŞTE ÇALIŞIYORUM

Stajda günlük veya haftalık yazacak şekilde almamız gereken çeşitli fiyatları olan defterler, okul ve malzemelere vermemiz gereken ekstra ücretler var. Bunlar sağlanmazken, burs gibi imkânlar sağlanmazken bir de lütfeder gibi çok sıkışık durumdaysanız anneleriniz gelsin okulda çalışsın diyorlar. Tüm bu masrafları karşılamak ve aslında ders çalışabilmek için staj dışında işte çalışıyorum ama eve gelince ders çalışacak halim kalmıyor. Diğer liselerle ders koşullarımız farklıyken hala aynı sınava girmemiz bekleniyor.

Anadolu lisesinde 10. sınıf öğrencisiyim. Gittiğim okulda dil sınıfı açıldığı için heyecanlıydım çünkü ileride de buna yönelik bir bölüm okumak istiyorum. Ancak değil EBA’ya erişim bize yönelik ne EBA’da bir içerik var ne de okulun buna yönelik yaptığı bir şey var. Dil tercih ettik ama tanınan bir alanımız yok.

Ben Anadolu lisesine gidiyorum. Pandemi de liseye yeni başlayan bir öğrenci olarak değişen derslere adapte olmakta zorlanıyoruz ve uzaktan eğitim de burada da yetersiz kalıyor. O yüzden yüz yüze açılması iyi oldu ama ders sayısı hala yetersiz. Yüz yüze başlayınca aynı zamanda sosyalleşmenin bizler için ne kadar önemli olduğunu gördüğümüzü de düşünüyorum.

Ben de Anadolu lisesine yeni başladım ve istenen 300 TL kayıt parasının çok yüksek olduğunu düşünüyorum. Resmen okul bizim ihtiyaçlarımızı karşılamıyorken biz okulun ihtiyaçlarını karşılıyoruz. Üstelik bunun bir de üniforma ve kaynak kitap kısmı varken.

HAYALLERİMDEN ESER KALMADI

Biri Anadolu lisesi 10. sınıf biri de meslek lisesi grafik tasarım bölümünde son sınıf olan dikkat çekici diyaloğa kulak verelim:

-Hala hangi bölümü seçeceğimi bilmiyorum ama hayalim grafik tasarım okumak.

-Bence sakın öyle bir hata yapma! Ben de hayalim olan ve çizim yeteneğime güvenip diğer dersleri bir şekilde hallederim diye seçtiğim grafik tasarım bölümünde seneyi nasıl tamamlarım acaba dediğim noktadayım. Yetenek sınavlarının kaldırılması bir yandan öğretmeni olmayan, olsa da doğru düzgün bir şekilde alamadığımız derslerden sınav olacağım. Dersleri nasıl geçeceğimi bilmediğim, çizim yeteneğimin işlevsiz kaldığı, üzerine zorlu staj koşullarının oluştuğu bu bölümde hayallerimden eser kalmadı artık, ne yapacağımı bilemediğim bir durumdayım

EN ACİL İHTİYAÇ

Sultangazi’de bulunan farklı farklı okullardan konuşabildiğimiz arkadaşlarla durum hemen hemen böyleyken burada bugün farkında olduğumuz sorunların sebeplerini de tartışabildiğimiz, buralara çözümleri üretmenin- örneğin ders çalışmak için bir araya gelişlerimizi önce okul/semt arkadaşlarımızla sağlamak- en acil ve önemli ihtiyacımız olduğunu da fark ediyoruz.