İnanmak zorunda olunan bir gerçek

Yusuf AKIN

Dersim

Kürtlerin çoğunlukta olmadığı şehirlerde çocukluğunuzu geçiriyorsanız annenizden mutlaka “sakın ailenin Kürt olduğunu söyleme” cümlesini duymuşsunuzdur. 2000’li yılların başından sonra yani AKP iktidara geldikten sonra bürokrasinin içinde yer eden sözde kardeşlik türküleri ne kadar yaygınlaşmış olsa da aslında mevcut iktidarın o dönemde neden bu söylemleri kullandığını bugün açık ve net bir şekilde görmüş durumdayız. Bu karşıtlığın mevcut olduğu toplumumuzda, farklı bir etnik kimliğe sahip olmanın getirdiği dezavantajları yer yer ve zaman zaman görüyoruz. Ve Kürt vatandaşların kendi kimlikleriyle yaşayabilme arzusunun engellendiği koşullarda “Kürtlüklerine” yaptıkları “sürekli vurgu” Türk üst kimliğinin reddedilmesinin koşullarını da yaratmaktadır. Elbette ki bu durum şoven kesimler tarafından farklı algılanmış durumda. Kendi kimliğini var edebilmek; bununla yaşayabilmenin önüne engel olarak kurulan bu üst kimliğin üstesinden gelmek ve onu alaşağı etmek olarak anlaşılmamalı. Kürt vatandaşların bu meselede ki temel ve tek kaygısı kendi kimlikleriyle yaşayabilmektir sadece. Elbette doğan bu yanlış anlaşılmalarla, Kürt ulusal mücadelesi başladığı süreçten bu yana Türkiye’de en önemli siyasi rant malzemesi haline gelmiş durumda.

İKTİDARIN IRKÇI POLİTİKALARI ÇÖZÜMSÜZLÜK ÜRETİYOR

Bölge illerine baktığımızda, hükümet eliyle sonlanan barış sürecine kadar, buradaki halkın temel arzusunun ulusal meselenin çözümü üzerine bir politik atmosfer etrafında şekillendiği gözlemlenebilirdi. Barış sürecinin bozulmasına ve hükümetin tek taraflı politikalarına karşı halkın öfkesi artmış fakat bunun karşısında sıkışan iktidar her tek adamcı iktidarda olduğu gibi baskıları arttırmış ve bu haliyle mücadeleyi sindirmeye çalışmıştır. İktidarın bu politikaları hala devam etmektedir. Van’ın Çatak ilçesinde hayatını kaybeden Servet Turgut, İstanbul Gaziosmanpaşa’da Teatra Jiyana Nü Tiyatro grubunun Dario Fo’nun eserini oyun olarak sergilemek istediğinde karşılaştığı yasak, Mardin’den Sakarya’ya fındık toplamaya giden işçilerin, işveren ve köylüler tarafından maruz kaldıkları darp ve Kobane olayı bahane edilerek gözaltına alınan siyasetçiler… Bu tabloyla baskının tırmanarak şiddetlendiği görülmektedir.

2017’den bu yana ortaya çıkan ve pandemi süreciyle birlikte katlanan ekonomik kriz etkisini bölgede iki kat hissettirmiş durumdadır. Yoksulluk batıya oranla daha da artmış, neredeyse dört gençten ikisi işsiz. Gençlerin üzerindeki geleceksizlik kaygısı birçok platformdaki tartışmalar ve verilerle gördüğümüz üzere giderek tırmanmaktadır. Önceden Kürt halkı tarafından temel ve tek kaygı ulusal sorun olarak görülmüş olsa da son süreçte asıl yakıcılığı olan mesele işsizlik ve ekonomik kaygılar olarak öne çıkmaktadır.