İşçi mektubu: Karantinaya gönderilen işçiler yerine taşeron işçi alınıyor
“Pozitif çıkan işçilerle temasta olanlar teste götürülüyor. On dört gün karantinaya gönderiliyor. Yerlerine sözleşmeli işçiler alınıyor."
Fotoğraf: Pixabay
Aliağa Organize Sanayi’de çalışan bir işçi
İzmir
Çalıştığım fabrikada kovid-19 testi pozitif çıkan işçi sayısı her gün birer ikişer artıyor ve biz çalışmaya devam ediyoruz. Pozitif çıkan işçilerle temasta olanlar teste götürülüyor. On dört gün karantinaya gönderiliyor. Yerlerine sözleşmeli işçiler alınıyor. Aliağa Organize Sanayi Bölgesi’nde hemen hemen bütün fabrikalar bu durumda. Yazdığım cümleyi tekrar okuyunca abartı gibi geldi. Sanki bütün fabrikaların içini biliyormuşum gibi. Ama abartı değil çünkü beş yıldır servise bindiğim duraktaki işçiler bir iki aydır sürekli değişiyor. Eski işçiler yine durmaktalar. Kendi bindiğim serviste bile bir ayını doldurmamış işçi sayısı servisin yarısı kadar. Fabrikalarda alınabilecek önlemler alınmaya çalışılıyor. Eksiği fazlası tartışılabilir ancak ben başka bir yönüne değinmek istiyorum. İşçiler ne hissediyor, bu ortamda nasıl çalışıyor?
Hastanenin verdiği pozitif raporunu servise binerek fabrikaya getirenden, hasta olduğunu bilerek sırf paraya ihtiyacı olduğu için bunu gizleyerek çalışmaya devam edene, evinde kovid hastası olandan, kovidli cenazeyi kaldırdıktan sonra işe gelmek zorunda kalan birçok işçi var. Elbette bunlar bütün işçilerin HES kodlarının sisteme girmesiyle ortaya çıkan şeyler... Bunlar ortaya çıktıktan sonra alınan önlemlerin denetimlerin artması, günde iki kez verilen maskelerin takılıp takılmadığının takibi yapılmaya başlandı. İşçiler endişeli... Bir öksüren ya da hapşıran görülünce hemen bakışlar değişiyor. Her şeye rağmen herkes çalışmak zorunda, çünkü herkes ya kira ya da ev taksiti gibi düzenli ödemelerini yapma ve ailesinin karnını doyurma derdinde. Zorunlu harcamalar dışında birçok şeylerini erteliyorlar. Kış gelirken evine doğal gaz bağlatacak arkadaş, ertelemem lazım yarın ne olacağını bilemiyorum, diyor.
Öğlen molalarında beşerli onarlı gruplar halinde oturanları görmek artık çok zor. En fazla ikişerli, üçerli gruplar var. Yani herkes birbirine endişeyle bakıyor. Bu güvensizlik değil. Bir önlem, hele virüsü ciddiye almayanların yanına kimse sokulmuyor. Artık sosyal ilişkiler neredeyse sıfırlanmış gibi...
