Mektup: Kendime ait bir anahtarım var artık…
"Eşim beni eve kilitleyip, ailesi ile birlikte zorla bileziklerimi, telefonumu aldı. Sonra polisi çağırıp kavga çıkarttığımı söylerek şikayet ettiler. Ben de üzerimde ne varsa o şekilde çıktım evden."
Fotoğraf: Evrensel
Zeynep Kaya
Ben Tuzluçayır Kadınları Dayanışma Derneği’nden Zeynep Kaya, 35 yaşında 2 kız çocuğu annesiyim. Çalışmıyorum. Evliliğim boyunca, evliliğimden hiçbir şey anlamadım. Kayınvalide, kayınpeder, kaynım, bitişiğimizdeki görümceler hep birlikte yaşadık. Sürekli ev işleriyle, hizmet etmekle geçti hayatım, küfür, hakaret, zulüm gördüm hep… Sezaryenle doğum yaptığım hafta bana 1.5 ton odun taşıttılar. Eşim beni eve kilitleyip, ailesi ile birlikte zorla bileziklerimi, telefonumu aldı. Sonra polisi çağırıp kavga çıkarttığımı söylerek şikayet ettiler. Ben de üzerimde ne varsa o şekilde çıktım evden. Ablamlara sığındım. Yıkılmıştım. Çocuklarımı benden kaçırmış ve onlara Kırşehir’e düğüne gittiğimi söylemişler. Sonra aldım çocuklarımı. Ablamlarda da barınamadık. Sokakta kaldık, borç yapıp ev tuttum. İçi bomboş bir evde kaldık. Bu süreçte Tuzluçayır Kadınları Dayanışma Derneği ile tanıştım. Benimle gerçek bir dayanışma örneği gösterdiler. Yargılamadılar, suçlamadılar, “Sen ne yaptın” demeden yanımda oldular.
Çok güzel bir hayata başlamıştım. Güçlü olmayı, ayaklarımın üstünde durmayı öğrenmiştim. Bir anahtarım var artık kendime ait, kapısını açıp içine girebileceğim evim…
Boşanma sürecinde olduğum kişi kapımın önüne araba ile gelip sürekli taciz etti beni, komşularımı… Çocuklarımın okuluna gidip beni kötüledi. En son geçtiğimiz pazar, eski eşimin şikayeti üzerine ahlak polisi beni aradı! Beni fuhuş yapıyor diye şikayet eden, eski kocamın şikayetini ciddiye alıp evime kadar gelip beni alanlar… Benim delillerim olmasına rağmen asla onu cezalandırmadılar, ifadeye bile çağırmadılar. Adaletiniz batsın! Yok bu ülkede adalet.
Kadınlar yanımda iken her şey bana vız gelir tırıs gider. Eskiden adliyeye giderken korkarak gidiyordum. Şimdi topuklu ayakkabılarımın sesi ile gidiyorum.
Artık ne olursa olsun, korkmuyorum. Çünkü kadın derneğinin bir üyesiyim. Yalnız değilim. Nerede bir dayanışma ihtiyacı varsa oradayım. En öndeyim. Herkesle eşitim. Hem kendim, hem kızlarım, hem de diğer kadınlar için mücadele ediyorum. Yaşasın kadın dayanışması!
