Marsa işçileri adaletsiz vergi sisteminden şikayetçi
"4 bin lira brüt kazancı olan işçilerin cebine vergi kesintileri nedeniyle net 2 bin 600 lira ancak girebiliyor."
Fotoğraf: Evrensel
Aydın YİĞİT
Adana
Asgari ücret görüşmelerinin devam ettiği bugünlerde Emek Partisi Adana İl Örgütü olarak işçi havzalarında çalışma sürdürürken görüştüğümüz işçilerden en fazla asgari ücretin insanca yaşayabilecek bir seviyeye yükseltilmesi ve vergiden muaf tutulması taleplerini duyuyoruz. Patronların silinen vergi borçları, kriz ve pandemiyle birlikte artan geçim zorluğu da ana sorunları oluşturuyor.
Ülker ailesinin Yıldız Holdingine bağlı Marsa fabrikası, yağ üretimi yapan işletmelerden. 5 kıtada yaklaşık 60 civarı ülkeye mal ihraç eden fabrikada yıllık 200 bin ton margarin ve 100 bin ton sıvı yağ üretiliyor. Fabrikada işçilerin bir kısmı kadrolu iken bir kısmı taşeronda çalışıyor. Hak-İş’e bağlı Öz Gıda- İş’in yetkili olduğu fabrikada taşeron işçiler asgari ücret seviyesinde ücret alırken kadrolu işçiler ise çok fark olmasa da asgari ücretin üzerinde alıyor. Yılın ikinci dönemine girilmesiyle vergi kesintilerinin artması, asgari ücret ve vergi bildirimize talebi artırıyor.
Öyle ki 4 bin lira brüt kazancı olan işçilerin cebine vergi kesintileri nedeniyle net 2 bin 600 lira ancak girebiliyor. Hal böyle olunca yıllar boyunca ‘ihracat şampiyonu’ olmakla övünen Marsa patronları işçilerinden daha az vergi öder konumda oluyor. Taşeron işçiler ise toplu sözleşmelerden de yararlanamadığı için görüşmelerden doğrudan etkileniyor. Ancak işçilerin genel eğilimi asgari ücret zamlarından işçinin yüzünün güleceği rakamların çıkmayacağı yönünde.
Bir diğer tartışma konusu ise pandemi. Geçen günlerde yaklaşık 15 işçinin kovid pozitif ve temaslı olmasıyla birlikte fabrikada 3 vardiya şeklinde olan sistemin 2 vardiyaya ve günde 12 saat devam ettiğini söylüyor işçiler. Bu patronların salgın fırsatçılığı yaparak sömürüyü artırması bakımından önemli bir örnek olarak duruyor. İşçiler de bu durumdan şikayet ederken çalışma saatlerinin uzatılmasını ‘Virüse davetiye çıkarmak’ olarak yorumluyor. Gıda fabrikalarında çalışma saatlerinin 6’ya düşürülmesi, vardiyaların 4’e çıkarılmasının da acil bir ihtiyaç olduğu ortaya çıkıyor.
Asgari ücret tartışmalarıyla öne çıkan vergi sistemi, pandemiyle birlikte artan sömürü tartışmalarının işaret ettiği tek gerçek ise şu: İşçilerin insanca yaşayacak bir düzene kavuşmak için kendi mücadelelerinden başka bir yöntemi yok.
28 Şubat yaşıyor, yaşatılıyor!
Baskıların haritası bize ne söylüyor?
Eğer ‘Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiç birimiz’se...
Soul Behar Tsalik: Gazze’den çıkın!
PAÜ grevi; işçiye okul, rektöre teori
Düşüşten önceki imparatorluk gururu
Anayasal haklar çiğnenirken
