Asgari ücrete vergi yoksulluğa yoksulluk katıyor!

Dicle ÜNVER

Fırat Barkın ÇELİK

Sultangazi/İSTANBUL

Ben Dicle, üniversiteye bu yıl başladım. Okurken çalışacaktım zaten ama pandemi koşullarında iş de eğitim de pek beklediğimiz şekilde gelişmedi. Aynı zamanda sürekli çalışan gençler olarak bugün asgari ücrete dair birkaç şey söylemek istedik. Öncelikle asgari ücretin ne kadar olması konusundan öte vergilerden muaf olmasının tartışılmasını istiyorum. Çünkü tutarı her ne kadar yüksek olursa olsun vergiye tabi olduğu sürece yüksek kesintilerden dolayı değişen bir şey olmayacağını düşünüyorum. Hatta bunu sürekli maaşlarımıza yansımasından görüyoruz. Bununla birlikte yoksulluk sınırının bile 8.000 lira olduğu bir ülkede yoksul olmak için bile yoksuluz. Asgari ücrete dair konuştuğum bir arkadaşımın “Açlığı hiç yaşamamış olanlar açlık sınırını, miktarını, asgari ücreti belirlememeli bence” yorumuna da katılıyorum. Alım gücünün az olması da cabası. Elbette tutarına dair konuşulmalı fakat bu tartışma alım gücü ile doğru orantılı olmalı ve tabii ki 2500 gibi bir tutardan bahsetmek günümüz koşullarında hayalperestlik olur. Kiraların bu kadar yüksek olması, faturaların çoğunun vergiye tabi tutulması dışında, temel gıda ihtiyaçları bile önceki fiyatlarının üç katı ile satılıyor. Tüm bunlara zaten vergi öderken asgari ücrete de vergi ödemek, zor olan geçimi imkânsız kılıyor.

GENÇLİĞİMİZ ÇALINMASIN

Ben de Fırat. Açık öğretimde okuyorum ve AVM çalışanıyım. Açıkçası şu an neyi sorgulayacağımızı, neye isyan edip neyi talep edeceğimizi bile sorgular hale geldik. Ay boyunca 08.00-17.00 saatleri arasında çalışıyorum. Ay sonu da geliyor ama sinemaya gidemeyerek, bir restoranda oturmayarak ve bir kafede çay içmeyerek geliyor. Gençliğimi yaşamam için daha fazla mı çalışmam mı gerekiyor yoksa vergilerin azalması mı? Ben bu vergilerden muaf olup gençliğimi yaşamak istiyorum. Gençliğimi benden almalarını istemiyorum. Ben gibi binlerce gencin gençliğinin çalınmasına göz yummayı istemiyorum. Buna dur demek istiyorum. İleriki yaşlarım için birikim yapmak istiyorum. Buna izin verin. Hayatımızdan ve gençliğimizden zevk almamıza izin verin. Gencim, gençliğimin çalınmasını istemiyorum. Pandemiden dolayı 1-2 ay boyunca işe gelemeyen iş arkadaşlarım var. Nasıl geçinecekler? İstanbul gibi bir yerde 1000 TL ile kaç gün idare edilebilir? Yaşam şartlarımızın daha da zorlaştığını görmemek mümkün mü? Tüm bu koşullarda gençler olarak insanca yaşayabileceğimiz bir asgari ücret tutarı istiyoruz.