Yoksulun pandemi şerrinden çıkardığı hayır: Çocuklar evde, bot masrafından kurtulduk

Merve KARATAŞ
Özenç Yaşam DAĞ
Mersin

Mersin’de yaşayan yoksul kadınların anlattıkları, ‘Pandemi şerrinden çıkardıkları hayrı’ gösteriyor. Okula gitmeyen çocuk için bu yıl mont, çanta, bot almamak pandeminin ‘hayrı’ olmuş. Ateş pahası kışlık alışverişin bir bölümünü yapmıyor olmak da geçinmeye yetmiyor.

Hal böyleyken Mersin Mustafa Kemal Mahallesi’nde yaşayan kadınlar, “2020 bitiyor ama geçim derdi bitmiyor” diyor.

Mahallede yaşayanlardan birisi olan ev kadını olan Aynur Tolak 36 yaşında. Eşi işsiz. Dört çocuk sahibi ve üçü okula gidiyor. Günleri ev işleriyle, çocuklarıyla ilgilenmekle geçip gidiyor. Pandemiyle birlikte yaşamının daha da zorlaştığını, geçim derdinin kendilerini tükettiğini söyleyen Tolak, “Eşim pandemi sebebiyle iş yok diye çalışmıyor. Her şeyin fiyatı giderek artıyor. Artık hiçbir şeye yetişemiyoruz. İyi ki kira ödemiyoruz, yoksa halimiz nasıl olurdu bilmiyorum” diyor. Masrafları azaltmak için ekmeğini bile evinde yapan, meyve cennetinde yaşadıklarını ancak meyve yiyemediklerini anlatan Tolak, “Dün sebzeci geldi doğru dürüst bir şey alamadım. Biber 8, ıspanak 7 lira. Kırmızıbiber 15, domates 10 lira. İyi bir pazar alışverişi yapmak istiyorsan haftalık 200 lirayı gözden çıkarmak zorundasın ama o da elde yok. Markete, pazara gitmeye korkar olduk” diyor.

Pandeminin ona göre tek bir iyi yanı var. O da bazı masraflardan kaçınma fırsatı: “Pandeminin tek iyi yanı çocuklara çanta mont bot gibi şeyler almak zorunda kalmadık evdeler diye. Yine eskileriyle idare etsinler dedik. Şimdilik en fazla alabildiğimiz çorap, iç çamaşırı falan. Hepsine de aynı anda alamıyorsun tabi. Her ay birine alarak halletmeye çalışıyoruz.”

İNTERNET KOMŞULARLA ORTAK

Uzaktan eğitim ile evdeki yükünün de arttığını ifade eden Tolak, ekipman yetersizliği nedeniyle çocukların doğru dürüst derse giremediklerini söylüyor. Komşularıyla ortak internet alarak sorunu bir nebze hallettiklerini ifade eden Tolak, “Hani tablet dağıtılacaktı, her öğrenci derslere katılabilecekti, nerede?​” diye sorarken, lise 2. sınıf öğrencisi Nergis de konu eğitim olunca söze giriyor: “Derste not tutmakta zorlanıyoruz çünkü öğretmen hızlı hızlı geçiyor. Biz durumu anlatınca ekranın fotoğrafını çekip çıktı alın diyor. Ama çıktının tanesi 1 lira olmuş. Ben nasıl gidip tek bir dersin notlarına 84 lira vereyim. İnternetten video izleyip konuları oradan tekrar ederek anlamaya çalışıyorum. Başka bir seçeneğim yok.”

BİR YANDAN SAĞLIĞIMIZ, BİR YANDAN EĞİTİMİMİZ TEHDİT ALTINDA

Sınav kararının da sürekli değişmesinin kendisini strese soktuğunu belirten Nergis, “Bir yanda sağlık bir yanda eğitimimiz tehdit altında. Bizim de kafamız karıştı. 10.sınıflar 640 kişi. Birçok kronik rahatsızlığı olan arkadaşım var. Onlar nasıl risk alıp da yüz yüze sınava girebilecek? Okullar bir önlem alabilecek mi onlar için?​” diyor.

YAZ BOYU STOK KIŞA ‘ÇÖZÜM’

Hediye Çelik’in evindeyiz. İki çocuğu olan Çelik’in eşi belediyede temizlik işçisi. Çocuklarından biri okuyor, diğeri ise ‘şüpheli’ sıfatıyla hapiste tutuluyor. Kendilerinin de geçim derdinden bir hayli muzdarip olduğunu söyleyen Hediye abla kendince alternatif çözümler üretmiş. “Örneğin kışın hiç pazara gitmem” diyor, “Sebze, meyve yazın daha ucuz olduğu için dolabı olabildiğince doldurmaya çalışıyorum. Konserveler, salça derken kışı bir şekilde halletmeye çalışıyorum. Soğuklar başladı soba kurduk. Onun da ayrı bir masrafı var. Bir tanıdıktan yardım kömürü alıyorum.”

Çelik, hapiste olan çocuğu için aylık 800 lira yolluyor ve okuyan çocuğu içinse derslerine devam edebilmesi için taksitle bilgisayar almış. “Okulların uzaktan olması bizi dara düşürdü. Derslerinden geri kalmasın diye 3 bin liralık bilgisayarı taksitle 5 bin küsur liraya aldık. Aylık 600 lira da ona gidiyor” diyor.