Çerkezköy'den metal işçisi: Hangi ‘yüzyılın sözleşmesi?’
Sendikanın geçen yıl “yüzyılın sözleşmesi” diye pazarladığı sözleşme daha bir yılı görmeden asgari ücrete dayandı.
Fotoğraf: Vedat Yalvaç/Evrensel
Metal işçisi
Çerkezköy
Merhaba Evrensel okurları. Ben bir metal işçisiyim. Fabrikamızda asgari ücret zammının açıklanmasından sonra hem zamma hem de kendi ücretlerimizin düşüklüğüne tepkiler artmış durumda. Öncelikle iktidara olan güvensizliğinden kimi arkadaşlarımız yapılan zammı, “Tahminimizin üstünde ama olması gerekenin çok altında” diye yorumlarken, kimi arkadaşımız da direkt bu zammın yetersiz olduğunu söylüyor. Çünkü yağa, süte, yumurtaya, temel gereksinimlerimize yapılan zamları görüyoruz. Hatta zamlar açıklandığında neredeyse herkes ortak bir ağızdan “Asgari ücrete zammı bırak, şimdi gelecek vergilere bak” dedi.
Sonuç olarak her tartışmamız dönüyor dolaşıyor kendi sözleşmemize geliyor. Çünkü asgari ücret zammı geldikten sonra sendikanın geçen yıl “yüzyılın sözleşmesi” diye pazarladığı sözleşme daha bir yılı görmeden asgari ücrete dayandı. Daha ilk yılında asgari ücretle aynı orana gelen “yüzyılın zammı” dedikleri zam düşünüyoruz da hangi yüzyılın bulamıyoruz ama 21. yüzyılın olmadığı kesin. Bizler fazla mesailerle anca geçinirken tatil yapmak, bir yerlere gitmek, gezmek için bütçemizde yer açamazken, fazla mesailerle anca evi geçindirirken, bu sözleşmenin bu yüzyıla ait olmadığını daha net anlıyoruz.
Bu sene sözleşme tartışmaları önceki senelere göre daha erken başladı. Bu tablonun kapalı kapılar arkasında sözleşmeyi kapatmaya çalışanlara karşı daha güçlü bir tepkiyi biriktirdiği açık. Fakat net sonucu metal işçisinin birliği belirleyecek.
