Köle gibi çalışıyoruz ama maaşımızı alamıyoruz
Hızlı olmamız için baskı yapıldığında elim ayağıma dolanıyor.
Arşiv | Fotoğraf: Freepik
Genç kadın işçi
Avcılar
Bir aya yakın süredir Zara’da çalışıyorum. Mesai zamanları kendimi yorgun hissettiğim için mesaiye kalmıyorum. Sadece toplam iki gün kaldım mesaiye. Hissettiğim duygu da köle muamelesi… Zara’nın belirli bir çalışma düzeni var. Paket sırasında belirli bir düzenin olması, dağınık olmaması gerekiyor. Düzen önemli evet ama yakındığım nokta bizden çok paket yapmamızı istiyorlar, üstelik kendi çalışma stillerimizi kabul etmiyorlar. Kuralları kendileri belirliyorlar. Herkesin kendine ait çalışma stili vardır ama örneğin elbiseden çıkarttığımız askılıklar masada kalmayacak yerine asılacak. Ben de anında değil de çalışmam bitince asmayı tercih ediyorum. Böyle yaptığım için masaya gelip baskı yapıyorlar, “Hadi hızlı olun” gibi şeyler söylüyorlar. Ben de bundan rahatsız oluyorum ve elim ayağıma dolanıyor.
Kimileri iki kişi çalışıyor, bense bir masada tek çalışıyorum. İki kişi çalışınca daha pratik olduğundan daha fazla paket yapıyorlar. Ben daha az paket yapıyorum haliyle ve masama gelip bu yaptığın paket az diyorlar. Halbuki göz önünde bulundurulmuyor tek olduğum ve ağır montlar paketlediğim. Çünkü ağır montlar çok uğraştırıyor.
Bir de halen kimlikle gittiğim halde birkaç gün eksik çıkmış gittiğim gün sayısı. Sorumsuzluk var, gidilen günleri eksik yazıyorlar. Günlük olarak hesaplandığı için gittiğin günlerin bile üzerinde durman gerekiyor. İhtiyacım olmasa gitmem o işe ama mecburum, ev taşıyacağız Dersim’den. Çözümü dava açmakta görüyorum. Sonuçta bir haftalık parayı almazsam fakir olmam, alırsam zengin de olmam ama sonuçta kazandığım para benim emeğimin karşılığı, onlarda kalmasını istemiyorum.
Ayak altında
Kara kış
Bağlantılar | Yapay zekâ köleleri, veri işçileri, platform proletaryası
Mücadele ile neler kazanılmaz!
Ortadoğu: Bataklığın kan gölüne dönüştürülmesi
Savaşı belgelemek: Adli mimarlık
Çocukları çevrimiçi tehlikelerden kim koruyacak?
