İşçi mektubu: Küçücük zam ay sonunu getiremeden bitiyor

Ambalaj fabrikası işçisi
İzmir

Merhaba. Ben İzmir’de bir ambalaj fabrikasında çalışan işçiyim. İşyerinde mola saatlerinde ülke gündemine ilişkin arkadaşlarla yaptığımız sohbetleri size aktaracağım.

Kısa olan dinlenme zamanımızda bir araya geldiğimizde ilk olarak AKP’nin kongrelerini tartıştık. Vakaların arttığı bir dönemde, bizler üretimi durmayan fabrikalarda zorunlu olarak çalışmaya devam ederken AKP’nin önlem almadan kongreler yapmış olmasına hepimiz tepkiliydik. İktidarın önlemlere daha çok dikkat etmesi gerektiği tartışıldı. Hem Sağlık Bakanı Koca hem de Cumhurbaşkanının tedbirsiz tutumlarından dolayı birkaç genç işçi arkadaş koronavirüsün artık yalan olduğunu, yapılan işlerin de güven vermediğini söyledi.

Bir diğer gündemimiz ise hepimizi yakından ilgilendiren ekonomi. Kasım ayında eski hazine ve maliye bakanının istifasının ardından hükümet yetkililerinin, ‘Bundan sonra ekonomimiz Sayın Cumhurbaşkanımızın elindedir’ gibi söylemleri oldu. Bakanın istifasından sonra fabrikada, ‘Adam kendi damadını bile görevden aldı’ diye konuşan AKP’li işçiler son günlerde kurun yükselmesiyle ekonominin kötü gidişatına tepkili.

Karşılıklı tartışmalarda doların artmasının ‘Doları olmayanları etkilemeyeceği’ gibi söylemler çıksa da birkaç işçi, gıda ürünlerinde bile dışa bağımlı olunmasından dolayı doların artışının hepimizi eklediğini söylüyor.

Türk lirasının değer kaybetmesinden dolayı geçimde zorlandığımızı konuşurken birkaç arkadaşımız iktidarın, büyük şirketlerin vergi borçlarını silerek, dost biriktirmeye çalıştığını söylüyor.

Ekonomik krizden en çok etkilenen biz işçiler olduk. Asgari ücrete yapılan küçücük zam ay sonunu getiremeden bitiyor. Birkaç genç işçi kötü ekonomi yüzünden, ellerinde bir şey kalmadığından yakınarak, ‘Askere giderim en azından geri döndüğümde belki bir şeyler düzelir’ düşüncesinde.

Ekonomi dışında arkadaşlarla aramızda, ülke gündeminde olan yeni anayasa tartışması, HDP Milletvekili Gergerlioğlu’nun milletvekilliğinin düşürülmesi ve HDP’nin kapatılmaya çalışılmasıyla ilgili konuşmalar da geçiyor. Yeni bir anayasayanın gerçekten ihtiyaç olup olmadığı tartışılırken, Anayasa değişse bile yine her şeyin tek bir kişinin ağzından çıkacak lafla yapılacağı hem AKP’li hem CHP’li işçiler tarafından değerlendirilmekte.

Sadece son bir yılda değil Kürt sorunundan bu yana HDP olsun, Kürtleri temsil eden başka siyasi partiler olsun, kapattıktan sonra her defasında yenisinin açılacağını söyleyen birkaç işçi, iktidarın bu uygulamalar yerine sorunun çözümüne kafa yorması gerektiğini düşünüyor.

Kendilerine CHP’li diyen işçiler, AKP’nin artık bu ülkeyi yönetemeyecek duruma gelmesini söylemekle birlikte, Türkiye’de gerçekten bir muhalefet eksikliği olduğunu ve uzun yıllardır AKP’nin iktidarda kalmasının başlıca sebeplerinden birisinin bu eksiklikten dolayı olduğunu söylüyor.