CPS Otomotiv işçileri yazdı: Bize ne veriyorsunuz ki yastık altı diyorsunuz?
Bir ayı aşkın süredir direnen CPS Otomotiv işçileri, bir yandan haklarını isterken, diğer yandan AKP iktidarının “Çarklar durmadı”, “Yastık altındakileri ekonomiye kazandırın” sözlerine tepkili.
CPS işçileri | Fotoğraf: Evrensel
CPS Otomotiv İşçisi
İstanbul
Biz işçiler, pandemi süreci boyunca gece gündüz demeden fabrikalarda çalıştık. Patronlar servetlerine servet katarken, işçiler salgına rağmen zor şartlar altında çalışmaya zorlandılar. Ne yazık ki işçiden yana tek bir yasa çıkarılmadı. Hükümetin çıkardığı yasalar hep işverenleri koruyan ve zenginleştiren yasalar oldu. Her şeyin bu kadar pahalı olduğu bir dönemde işçilerin aldığı ücret enflasyon karşısında eridi. Şu an asgari ücretle çalışan işçiler, bırakın geçinmeyi yaşama mücadelesi veriyorlar.
Yastık altındaki altın ve dövizleri ekonomiye kazandırma çağrıları yapılıyor. Sormak lazım, işçiye ne veriyorsunuz ki yastık altında bir birikim yapsınlar. Biz işçiler bize verilen ücretler ile ay sonunu bile getiremiyoruz.
Ama hiçbir zaman da umutsuzluğa kapılmadım, biz işçiler birlik olduğumuz takdirde sömürüye son vereceğimizden kimsenin şüphesi olmasın. Yeter ki sendikalaşmayı ve örgütlü olmayı başaralım.
KAÇ KEZ TÜKÜRMELİ BU DÜZENİN YÜZÜNE?
CPS Otomotiv İşçisi
İstanbul
Pandemi süreci boyunca üretime devam ettik, maske üretimi dahi yaptık. Bant usulü çalıştığımız için bir kişinin kovid olması hepimize bulaşması demekti. Yetersiz havalandırma, dezenfektanların ısrarımız üzerine getirilmesi, ödeme alamayan temizlik elemanı gelmeyince üretimin ve lavaboların temizliğini işçilerin yapması, lavabolarda peçete bulunmaması, yemekhanenin küçük olması, gruplar halinde çıkmamıza rağmen yetersiz kalması gibi kendi çabamızla bir şekilde bu süreci atlattık. Vakalar çıktı ama üretim hiç durmadı, çarklar döndü ama olan hep işçiye oldu.
Kaç kez tükürmeli bu çağın yüzüne, bu çağı yaşanmaz hale getirenlerin, bu düzenin yüzüne? Durmayan çarklar, yitip giden canlara sebep oldu. Ağlanacak halimize gözyaşı bırakılmadı! Nedir bu milli servet Allah aşkına?
Ben ülkemde mülteci gibi yaşarken, kıt kanaat geçinirken, işsiz kalıp da emeğimin karşılığını almaya çalışırken, alamazken; Kod 29, kısa çalışma ödeneği gibi devletin patronlara verdiği destekler bitmedi. Ben gençliğim boyunca alın teri döktüm, sabahtan akşama kadar çalıştım. Buna rağmen hiçbir birikimim olmadı. Üstelik şimdi ortada kaldım. Bu sömürünün kaçıncı evresi?
ÇARKLARIN DÖNMESİ PATRONLARA YARADI
CPS Otomotiv İşçisi
İstanbul
CPS Otomotiv’de hakkımızı alabilmek için direnmeye devam ediyoruz. Patronlar arasındaki anlaşmazlıktan dolayı ilk önce izne gönderilen kişiler oldu. Bu süreçte epey bir sıkıntı yaşadık. Dezenfektan bulunmuyordu, lavabolarda deterjan yoktu, peçeteler yoktu; yani bir nevi pislikti. Biz kendimiz temizliyorduk. O dönemde temizlikçilerin de parası verilmediği için yine kendi elimizden geldiğince temizliği yapıyorduk ama içeride bu pandemi sürecinde illa ki bir korku vardı; acaba bize bulaşır mı diye. Bu sebeple oradaki temizlik konusunda kaygılarımız vardı. Sendikanın zorlamasıyla dezenfektanlar geldi ama tabii ki daha sonra bunları da koymamaya başladılar.
Eve gittiğimde, acaba diyordum bende var mı, ben çocuğuma bu virüsü bulaştırır mıyım ya da eşime bunu bulaştırır mıyım? Çok şükür şu ana kadar öyle bir şey yaşamadım. Ama her eve gittiğimde aynı kaygıyı yaşadım.
Çalışırken en arkadaki kimse, iş ondan en öne kadar geliyor, herkes o işe dokunuyor; mecbursun çünkü. Ve bu süreçte arkamdaki kişide virüs varsa bana bulaşıyor, benden ona, ondan başkasına... Bir bandı komple etkilemiş oluyor. Bu tabii ki işe de yansıyordu.
Ödemeler de gecikiyordu, maddi olarak da zorlandık. Aslında burada bir nevi işçi geri plana atıldı. Bu dönemde işverenler zengin oldu, işçiler maalesef hem hastalıkla mücadele etmeye kalktı hem de maddi sıkıntılarla mücadele etmek zorunda kaldı ve hâlâ da devam ediyor. Çarklar tabii ki döndü ve bu çarkların dönmesi de işverenlere yaradı, işçilerin hiçbirine yaramadı. Bu kısa çalışma ödeneğinden bu pandemi sürecinden önce işçi, işveren başvurursa bundan faydalanabiliyordu; işveren başvurmazsa böyle bir şey olmuyordu. Ama şu an pandemi sürecinden dolayı bu kısa çalışma ödeneğini çıkarttılar ortaya ve bu işverenlerin işine geldi. İşverenler de ister istemez daha az elemanla daha çok iş peşine düştüler. Her zaman olduğu gibi işçiye, emekçiye oldu olan.
