Bizleri yalnızlaştıran düzene cevabımız birlikteliklerimiz olsun

Bilge AS

Kocaeli

Pandemi sağlığımızı ve sosyal hayatımızı etkilemenin yanında umutsuzluk, karamsarlık, geleceksizlik gibi pek çok düşüncemizi de etkiledi. Salgın döneminin fırsat bilinmesi ile iş yükünün, işten atmaların artması, iş ilanlarına başvuruların karşılıksız kalması da cabası. Daha geçtiğimiz günlerde Körfez ilçesinde, ünlü online alışveriş sitesi Amazon’un depo işini yapacak lojistik firmasının iş ilanına büyük çoğunluğu genç olmak üzere binlerce kişi başvurdu. Kimi lise mezunu, kimi hala öğrenci. Hatta başvuru kalabalığı arasında karantinada olması gerekenler “Açlıktan mı öleyim, işsizim”* diyerek bu kalabalığa karışmışlardı. 

SADECE YOL VE YEMEK PARSINA ÇALIŞIR OLDUK

Çok değil iş başvurusu gününden 3-4 gün önce de Sakarya’da 21 yaşındaki Tuğrul Erüklü “Geleceğe dair umudum yok, hayalim yok” dediği notu arkasında bırakarak intihar etti. Tuğrul, geleceğine dair umudu kalmamış ilk genç değildi elbette. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisinin açıkladığı raporda son 8 yılda 502 emekçi borçlar, işsizlik ve mobbing nedeniyle intihar etti. İntihar edenlerden 83’ü 15-27 yaş arası gençler. “Bir ev, bir araba uğruna yıllarımı harcamak istemiyorum” diyen Furkan Celep gibi gençler. Gençlik bugün üniversitede almak zorunda kaldığı KYK kredilerinin borcu, krizin yarattığı geçinememe hali ile aldığı borçları ödeme telaşı içindeyken, başvurduğu yüzlerce iş arasından dönüş bile alamıyor. İşsizlik giderek artarken gençlerin 3’te 2’si sadece yol ve yemek parasına çalışmayı kabul eder hale geldi.** 

GENÇLİĞİN TABLOSU İŞSİZLİK VE GELECEKSİZLİK

Gençlik için tablo işsizlik ve geleceksizlik şeklinde ilerlerken iktidar tarafında durum hiç öyle değil. İçlerinde Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanı Fahrettin Altun’un da olduğu Borsa İstanbul Yönetim Kurulu üyeleri kendi huzur hakkı ücretlerine %33 zam yapıyor, THY Basın Müşaviri Yahya Üstün geçtiğimi hafta 41. şirketin de yönetim kuruluna girerek 41. maaşını da onaylamış oldu. İşçiler, emekçiler, gençler işsizlik ve borç nedeniyle, geleceğine dair umudu olmadığı için intihar ederken iktidar ve onların yandaşları keyf-i sefa içinde yaşamlarını sürdürüyor, bir değil birden çok maaş alıyor, kendi maaşlarına zam yapıyorlar. 

Pandemi ve ekonomik kriz ile birlikte derinleşen eşitsizlik ve yoksulluk, gençliği “Yarını çıkarabilir miyim? İş bulabilir miyim? Aileme ne diyeceğim?​” soruları ile baskılıyor. Gençleri yalnızlaştıran bu düzen bazen, gençlerin hayatlarına mal oluyor. Oysa birileri sefa sürerken bizlerin iş başvurusu kuyruklarında sürünmesinin çözümü, yan yana gelebilmekte. Bugün bizi yalnızlaştıran, yaşamlarımızdan vazgeçmeye sürükleyen sisteme karşı yılgınlığa kapılmak yerine birlik olmamız gerek!

*https://www.evrensel.net/haber/430128/karantinada-olmasi-gerekenler-bile-is-bulabilme-umuduyla-kuyruga-girdi

**https://www.gazeteduvar.com.tr/3-gencten-2si-sadece-yol-yemek-parasina-calismaya-razi-haber-1506935