Üniversite öğrencisi Zeynep: Kaygılarımı artıran ekonomi, destek almamı da engelliyor
Bursa’da yaşayan ve okurken çalışmak zorunda bırakılan Zeynep, özellikle pandemi döneminde gelecek kaygısının daha fazla arttığını söylüyor.
Fotoğraf: Evrensel
Funda Eylem SANCARBARLAZ
Bursa
Zeynep, 24 yaşında bir üniversite öğrencisi. Aynı zamanda bir fast food işçisi. Pandemi koşullarından dolayı online platformda bir araya gelip sohbet ediyoruz. Bu süreçte tek yaptığının işe gitmek olduğunu, kendisini artık işçi olarak tanımlandığını anlatıyor.
Son bir yıldır sosyal hayat diye bir şey kalmadığını, dışarı sadece patrona para kazandırmak için çıkabildiğini söylüyor. Zeynep, “İşten çıkarılma korkum daha da arttı. Sürekli paraya ihtiyacımız var. Her anlamda kaygılarım artmaya başladı” diyor.
Pandeminin ilk dönemlerinde depresyona girdiğini anlatıyor: “Her gece geleceğim olmadığını düşünüyordum, destek de almak istedim ama alamıyorum ekonomik sebeplerden dolayı. Kaygılarımı artıran ekonomik sebepler, psikoloğa da gitmemi engelliyor. Ben de ağlamayı tercih ediyorum.”
‘SAĞLIĞIMDAN ÇOK KİRAYI DÜŞÜNDÜM’
Yakın zamanda Kovid-19'a yakalanmış. “Ya işyerinden ya toplu taşıma araçlarından kaptığımı düşünüyorum. İlk üç günüm sağlık durumum kötü olur diye ağlayarak geçti ama dördüncü gün aklıma direkt kiramı nasıl ödeyeceğim sorusu geldi” diyor. On gün evde kalan ve sadece rapor parası alabildiğini söyleyen Zeynep, “Asgari ücret zaten az. Rapor parası ise daha az. Arkadaşlarım olmasa 10 gün boyunca evde ne yiyip ne içecektik? Devletin bu konuda hiçbir girişimi yok” diyor.
Bu süreçte işçi sayısının azaltılması nedeniyle daha fazla çalıştıklarını dile getiren Zeynep şunları söylüyor: “Pandemiden önce 17 kişi çalışırken pandemiyle birlikte bu sayı 11’e düştü. İşten çıkarma sözde olmadı ama ücretsiz izne çıkarıyorlar. O kişiler sadece günlük 47 lira alıyor, neye yetebilir?”
HAYATA 30 BİN LİRA EKSİ İLE BAŞLIYORUZ
İleriye dönük planlarını, gelecek hayallerini soruyoruz Zeynep’e. Gülerek cevap veriyor: “Hayat sen planlar yaparken başına gelenlerdir.” Kendi bölümüyle alakalı bir iş bulabileceğini düşünmediğini, çalıştığı yerde bir süre daha kalmak zorunda olacağını ifade ediyor. 1 sene sonra KYK kredisi ödemeye başlayacağını söyleyerek, “Hayata 30 bin lira eksi ile başlıyoruz. İki ay sonrasını bile göremediğimiz için bir planım ya da hayalim olamıyor. O yüzden bir beklentim yok” diyor.
Taleplerini soruyoruz Zeynep’e: “Emeğimizin karşılığını alabilmek” diyor: “En önemli mesele bu. Bunun için de örgütlenmeliyiz. Konuşmaya korkan insanlarla bir araya gelip yalnız olmadığımızı bilmeliyiz.”
İKTİDARIN POLİTİKALARI DEĞERSİZ HİSSETTİRİYOR
Hem genç hem öğrenci hem işçi olarak her anlamda baskı hissettiğini ifade eden Zeynep, “İnsan olarak hiçbir değerimizin olmadığını anladım. Hükümet kendi isteklerine göre adımlar atıyor. Aşının bu kadar yavaş ilerlemesi önemli bir sorun. Kendileri aşı oldu ama sıra halka bir türlü gelmedi” diyor.
Bütün bunlar olurken bir yandan da İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmenin de kendisini kaygılandırdığını dile getiren Zeynep, “İstanbul Sözleşmesi varken 34 kadın öldürüldü, kalktıktan sonra 24 kadın öldürüldü diye tweet attılar devlet görevlileri. Kadınların hayatının sadece sayıdan ibaret olması değersiz hissettiriyor. İyi ki 9 kadın öldürülmemiş ama 25 kadının hayatına ne oldu peki?” diye soruyor.
