Okuduğu bölümle ilgili iş bulamayan yurttaş, çobanlık ve mevsimlik işçilik yapıyor

Mahsum KARA
Diyarbakır

Mimari Dekoratif Sanatlar bölümünü bitirdikten sonra atanamayan ve özel sektörde bu alanda iş bulamayan 28 yaşındaki Emrullah Arslan, 2018 yılında Diyarbakır’ın Soğansuyu köyündeki evine döndü. Arslan, bahar aylarında çoban, kışın batıda inşaat işçisi, yazın mevsimlik tarım işçisi olarak çalışıyor. Koyunları otlatırken Evrensel’e konuşan Arslan, “Ne yapayım, bu da benim hayatım deyip geçiyorum” diyor.

İKİ SENE İŞ ARADI

2015 yılında üniversiteden mezun olduktan sonra KPSS’ye hazırlandığını ifade eden Arslan, “Mezun olduğum sene bizim bölümün alımları çok düşüktü ve atanma puanı bayağı yüksekti, ben de atanamadım. Daha sonrasında şansımı özel sektörde denemeye çalıştım, orada da bir türlü iş bulamadım. İki senem hep iş aramakla geçti ama maalesef işsiz bir üniversiteli olarak topluma karıştım” dedi.

KÖYÜNE DÖNMEK ZORUNDA KALDI

Okuduğu bölümle ilgili iş bulamayan Arslan, “İlk başlarda inşaatlarda işçi olarak çalıştım, kafelerde garsonluk yaptım ama bir türlü kendime göre bir iş bulamıyordum ve çok yorucu geliyordu bana. Hayat şartlarının getirmiş olduğu zorluklardan dolayı köye, ailemin yanına dönmek zorunda kaldım” diye konuştu.

"BU DA BENİM HAYATIM DEYİP GEÇİYORUM"

Köyde hayvancılık ya da mevsimlik işçilik dışında yapacak bir şeylerinin olmadığını belirten Arslan, “Üniversite okuduktan sonra köye geri döneceğim hiç aklıma gelmezdi. Okulu biraz köy hayatından ve işlerinden kurtulmak için okuyoruz ama maalesef atama olmadığı için köye gelmek zorunda kalıyorsunuz. Bu durum bizim hayatımızdaki şansızlığımız herhalde. Aynı sene birlikte okuduğum arkadaşlarımın birçoğu meslek hayatına atılırken ben burada çobanlık yapıyorum. Ne yapayım, bu da benim hayatım deyip geçiyorum” dedi.

"ÇALIŞMAK ZORUNDAYIM"

Köy hayatı ve şartlarının okuduktan sonra buraya gelen biri için çok zor olduğunu dile getiren Arslan, “Kış mevsiminde batıda inşaat işçisi, bahar mevsiminde köyde çobanlık, yaz aylarında ise mevsimlik tarım işçisi olarak çalışıyoruz. Geçinmek zorundayız, 8 kişilik bir aileyiz, evin giderleri çok, bir şekilde ben de eve destek olmak için çalışıyorum. Ya koyunlarına bakıyorum ya da batıya gidiyorum. Hastalandığında ‘Hayvanlara bakamıyorum’ diyemiyorsunuz, kötü durumda da olsanız kendinize nasıl bakıyorsanız hayvanlarınıza öyle bakmak zorundasınız. Çünkü tek gelir kaynağınız onlar” ifadelerini kullandı.

Hamallık, köftecilik, kasiyerlik her şey var: Üniversiteli işsize bir tek gelecek yok

İzzettin Önder

Yüzlerce üniversite, milyonlarca genç işsiz

Bülent Falakaoğlu

2 milyon üniversiteli kaldırım mühendisi