Sosyalleşmek istiyoruz ama evden çıkmak bile 50 lira
KYK’nın yatacağı gün yatan para nakit avanstan kesiliyor ve bana her ay 200 TL gibi bir para kalıyor. Bu para miktarı binanın kapısından çıktığım anda azalmaya başlıyor.
Aile ve Tüketici Bilimleri 3. sınıf öğrencisi
Hacettepe Üniversitesi
Uzun bir süredir evden çıkmamaya çalışıyorum. Ailem de sürekli bu yönde tavır takınıyor. Çünkü annem kronik hasta. Ama benim de herkes gibi sosyalleşmem gerekiyor. Arkadaşlarımla çay içmek bile benim için artık özlenen bir şey haline geldi. Tam, “işte aşılanmalar başladı daha rahatlarız” demeye başladım ki maddi zorluklar buna da engel oldu. Aylık aldığım KYK günlük sosyal yaşantımı karşılamıyor, çünkü evin ihtiyaçlarına da destek atmak zorundayım. Mutfak alışverişi, faturalar ve kendi ihtiyaçlarım. Bu ihtiyaçları karşılamak için kartımda mecburen eksiye düşüyorum. KYK’nın yatacağı günü iple çekerken yatan para nakit avanstan kesilerek geliyor ve kredi borcu da (asgari tutarı) ödendiğinde bana her ay 200 TL gibi bir para kalıyor. Bu para miktarı binanın kapısından çıktığım anda azalmaya başlıyor. Her evden çıktığımda 50 liramdan oluyorum. Tabi bu biraz abartı olacak gibi ama dışarıda oturduğumuz herhangi bir kafeye ulaşım ve en basit yemek bile bu tutara denk geliyor. Ayrıca bu durum sinema vs. açık olmadığı bir zamanda oluyor. Bu yüzden bir iki yere başvuruda bulundum ama daha dönüş yapan olmadı. Yani bir şekilde iş bulursam rahatlarım ve tatile de gidebilirim diye düşünüyorum. Bir yıldan fazladır evdeyim ve gerçekten tatil beni rahatlatacak. Ama tatil planı bile ekonomik sıkıntılardan dolayı kuramıyorum. Kapıdan çıkarken 50 TL’ den oluyorsam tatilde ne kadar param gider tahmin bile edemiyorum.