Memleket her alanda yangın yeri, Cumhurbaşkanı çay dağıtıyor

Metal işçisi
Kayseri

Merhaba Evrensel okurları… Sizlerle ülke gündemine dair işyerindeki sohbetlerimizi paylaşmak istedim. Bir haftadır ülkede güneyde başlayan yangınlar egeye doğru yayılarak gidiyor. Malumunuz ki ülkemizde bir tek yangın yok. Bir taraftan emperyalistlerin politikasına yedeklenmiş tek adam hükümeti ABD’nin karakolu olma görevini kabul etmiştir. Bunun üzerine Taliban’ın zulmünden kaçmak zorunda kalan Afganistanlı göçmenlerin sığınacağı ülke Türkiye oluyor.

Peki, bu kadar Afganistanlı göçmen ülkemize giriş yaparken, ülkede kendini muhalif olarak ortaya atanlar “mülteci istemiyoruz” kampanyası yürütüyorlar. İşyerinde birlikte çalıştığımız işçiler ne yazık ki bu kampanyadan etkileniyor. İşçi arkadaşlarımın genel söylemleri şu şekilde: “Ülkenin ekonomisi çöktü bunlarla iyice çökecek. Türkiye yolgeçen hanı olmamalı. İleride paylaşacak ekmeğimiz kalmayacak. Ülke içerisinde iç savaş çıkarsa o zaman daha kötü olacak.”

Konya’da yaşanan yedi kişilik bir ailenin canice katledilmesi de Kürt düşmanlığında gelinen noktayı gösteriyor. Bu düşmanlık tek adam iktidarının zihniyetinin yansımasıdır diye düşünüyorum. Bu sebeple de yine işyerinde işçi arkadaşlarım ırkçı bir katliam olarak bakamıyor. “Aralarında husumet varmış” gibi propagandanın etkisinde kalınıyor. 

Öte yandan memleket yangın yerine dönmüşken güneyde başlayan yangınların bir kısmı söndürülürken, Ege’ye doğru ilerleyen orman yangınları varken, konuşulacak çokça şey oluyor. Bunca mesele arasında işçilerin en çok kızdığı ise Erdoğan’ın Marmaris’te çay fırlatması oldu.

“Pes artık bunlar gidici” cümlesi daha yüksek sesle ifade ediliyor. Yine yangınla ilgili konuşulan diğer mesele Türk Hava Kurumuna ait yangın söndürme uçaklarına ne olduğu ve neden özel şirketlere ihale yoluyla yangın söndürme işinin verildiği. Yangınla birlikte yok olan ormanlık bölgelerinin zenginlere oteller bölgesi olarak verilme meselesi çok konuşulanlar arasında.

Tartışmalarımız neticesinde işçi arkadaşlarımızın düşüncelerinde değişiklikler olsa da mülteciler meselesinde ve ırkçılık konusunda, “önce benim canım” diyerek hükümete kızma eğilimi oluyor. Ama pratikte tepkisini mültecilere gösteriyor. Çözümün kendi kollarımızda olduğunun farkına varmalıyız.