Erbosan Boru işçileri: Kayıplar karşılansın işçinin onayı alınsın

Olcay SAL
Kayseri

Türkiye’nin en büyük sanayi kuruluşları listesinde yer alan Kayseri Erbosan Boru net kârını 94 milyona yükseltti. Çelik boru üretiminde il genelinde 40 yılı aşkın bir süredir ilk sırada yer alan işletme, işçilerin haklarının karşılanmaması konusunda da ilk sırada yer alıyor. Hak-İş’e bağlı Özçelik-İş Sendikasının örgütlü olduğu Erbosan’da işçiler, sözleşme sürecine ilişkin “İşçinin onayı alınsın, onay alınmadan imza atılmasın, kayıplar karşılansın” diyor.

Uzun süredir çalışma tempolarının artmış olduğunu dile getiren Erbosan işçileri, ekonomik olarak gerilemiş olduklarını söylüyor. Kâr oranlarını artıran firmanın işçilerinin de gelirlerinin artmasını isteyen Erbosan işçileri, “İsteklerimizin tam tersini yaşıyoruz. En büyük nedenlerinden biri ise Özçelik-İş’in tutumu oluyor. Her sözleşme dönemi daha iyisi olması gerekirken hep geriye gidiyoruz” dedi.

Erbosan işçileri, 2009 yılından başlayarak ikramiyeler, yıpranma payı ve grup esasına dayalı zam oranlarının dayatılmasının en büyük problemleri olduğunu vurguluyor.

YOKSULLUĞUN ÖNÜNE GEÇİLSİN

Sözleşme taslağından hiç haberlerinin olmadığını belirten Erbosan işçileri “Bize sormadan imzalıyorlar” diyor. Sözleşmenin süresinin de 3 yıl olmasına ciddi tepki gösteren işçiler 2 yıllık sözleşmenin uygun olduğunu aktarıyor.

İçinde bulundukları darboğaza dikkat çeken bir Erbosan işçisi, “Pazar mesaisi için yüzde 100, dini ve resmi bayramlar için yüzde 200 talep edelim ki kayıplarımız azalsın” diyor. En büyük sorunlardan birinin de gruplara ayrılmaları olduğunu ve bu konuda sendikanın patrona tepkisini gösteremediğini söyleyen işçiler; grupların bitirilerek yoksullaşmanın az da olsa önüne geçilebileceğine inanıyor.

‘BİRLİĞİMİZİ GÜÇLENDİRELİM’

Çalışma ortamında da kimi düzeltmelerin yapılmasını talep ettiklerini ifade eden bir işçi, “Hayat şartlarının zorlaşması bizi çok etkiliyor. Çocukların isteklerine yanıt veremiyoruz” diyor. Birçok işçi de sendikadan yakınarak demokratik bir durumun olmadığını ve sendikalı olduklarını dahi hissedemediklerini ifade ediyor. Sendikanın işleyişinin değiştirilerek sözleşmede işçilerin çıkarına adımlar atılmasının gerekli olduğunu aktarıyorlar. İşçiler bunun yolununsa birliklerini güçlendirilmekten geçtiğini vurguluyor.

İŞÇİLERİN BU SÖZLEŞME DÖNEMİNDE ÖNE ÇIKAN TALEPLERİ

1. İlk yıl için yüzde 30, ikinci yıl için ilk 6 ay için asgari ücret farkı artı yüzde 5 refah payı eklenmeli. Gece çalışmasına ekstra yüzde 10 ilave edilmeli.
2. İkramiye 120 güne çıkartılmalı. İşçi sağlığı için gerekli tedbirler en üst seviyede olmalı. İşçiler yılda bir kez check-up yapılmalı. Sağlık kurulu kurulmalı.
3. Evlilik izni 7 gün olmalı. Evlilik yardımı en az 1500 TL olmalı. Yılık izin kurulu oluşturulmalı. Doğum izni (erkekler için) 7 gün olmalı. Doğum yardımı en az 1500 TL olmalı.
4. Çocuklar için öğrenim parası verilmeli. İlkokul için 200, ortaokul için 300, lise için 400, üniversite için 500 verilmeli. Sendika aidatımız net yevmiye üzerinden alınmalı.
5. Ramazan Bayramı’nda net 500 TL, Kurban Bayramı’nda net 750 TL verilmeli.
6. Sendika seçimleri demokratik bir şekilde sandık kurularak yapılmalı. İşyerinde üçer aylık periyotlarla sendika ve işçiler çeşitli konularda eğitim vermelidir. Fabrika yönetimi işe alımlarda ve iş planlamasını işçilerle birlikte yapmalıdır.