Metal işçisi: Onayımızı aldıktan sonra taslağı sunun
"Metal fabrikasında çalışan ve toplu sözleşme döneminde olan biz işçilerin sorunları her geçen gün büyüyor. Ama toplu sözleşme görüşmelerine biz işçiler dahil edilmiyoruz."
Fotoğraf: Pixabay
Çolakoğlu Metalurji işçisi
Merhaba Evrensel okurları. Ben Çolakoğlu Metalürji fabrikasında çalışıyorum. Öncelikle sesimize ses olduğunuz için teşekkür ederim. Geçtiğimiz günlerde yine bu sayfalarda yayımlanan mektubumuzdan itibaren fabrika yönetiminde bir telaş başladı. Müdürler elinde Evrensel gazetesi ile dolaşmaya başladılar. Mektup sonrası hemen bir hediye çeki dağıtıldı.
Metal fabrikasında çalışan ve toplu sözleşme döneminde olan biz işçilerin sorunları her geçen gün büyüyor. Toplu sözleşme görüşmelerine biz işçiler dahil edilmiyoruz. Kendimden yola çıkarak işçi arkadaşlarımın yaşadıklarını anlatmak istiyorum. Ve sizin aracılığınız sayesinde tezgah arkadaşlarıma seslenmek istiyorum.
Bir giysiyi bile 12 taksitle aldığımı biliyorum. Aldığım ücretten tüm harcamaları yapınca 100 lira kalıyor. Herhangi bir şey almak için krediden başka çare kalmamış durumda. Borçla almak zorundasın. Bu durumun nereye kadar gideceği konusunda fikrim de yok.
Demir fiyatları yüzde 117 artmış durumda. Kurdaki dalgalanma bizi perişan ederken patronun işine geliyor. İhracat dolarla yapılıyor, maaşlarımız TL olarak veriliyor. Kısaca alım gücümüz düştükçe düşüyor. Fabrikada tüm işçilerin koşulları da aynı değil. 20 yıllık olanlar sessizce bekliyor. Koşulları bizden çok iyi. Ama işe yeni giren ve 4-5 yıllık çalışanlar açısından durum iç açıcı değil. Krediler çekilmiş, çoğunluğu borçla yüzüyor. Eğer çocuk da varsa perişandır. Eğer aylığın büyük bir miktarı borca harca gidiyorsa, her gün tasarrufu düşünüyorsan maaşım iyi deme, karın tokluğuna çalışıyorsundur.
Sendika tarafından bize dağıtılan anketlerin anlamı olması için sendikanın değil, işçinin anketlerde istediği zam oranına sahip çıkması lazım. Biz şimdi yüzde 40 zam desek, bu miktarı alabilecek bir sendika var mı? Bence yok. Sendikanın söyledikleri güzel, ama yaptıklarını kabul etmek mümkün değil. Her 2 yılda bir aynı filmi izliyoruz. Sebebi ise o filmin senaryosunu işçinin yazmamasıdır. Gıda yardımları, çekler, giyim fişleri maaş bordromuza yansıyor. Vergi dilimine jet hızıyla giriyoruz. Gerçek enflasyonu işçiden başka kimse bilemez. Bizim hissettiğimiz en az yüzde 40’larda. Bizim evin gıda giderleri her ay kalem kalem aynıdır. Ama son üç ayda 700 TL 730 TL, 780 TL olarak ödedik. Yani her ay harcamamız artmış. Sebebi ise gelen zamlar. Durumumuz bu haldeyken, Çolakoğlu en büyük 500 şirket içinde 13. sırada yer alıyor, kâr rekorları kırıyor. Biz çalıştık, canımızı ortaya koyuyorduk. Günde 10-15 vaka çıkarken çalışmadık mı? Taslağın bize sorulmadan sunulmaması, sözleşmenin bize sorulmadan, bizim onayımız alınmadan imzalanmaması için birlik olmamız lazım. Biz tezgah başında 1 saat çalışmadan duralım, istediğimiz zammı ve hakları alırız. Yoksa bize anlatılan masallar ile uyumaya devam ederiz.
