Gazeteci Hiwa Molania'nın İran’dan Türkiye’ye uzanan zorunlu göç hikayesi

Mesleki faaliyetleri sebebiyle memleketi İran’dan Irak’a, oradan da Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan Gazeteci Hiwa Molania, üç ülkede de işini yaparken karşılaştığı zorlukları MLSA’dan İdris Yılmaz’a anlattı.

Ülkesinde yaptığı haberler nedeniyle yargılanan ve işkence gören İranlı Kürt Gazeteci Hiwa Molania, yaklaşık 14 yıl önce Irak’a geçmek zorunda kaldı. Burada da benzer baskılarla karşılaşan gazeteci, son olarak Türkiye’ye sığındı. Molania, yazacak çok şeyi olduğunu ancak içinde bulunduğu koşullar nedeniyle mesleğini yapmakta zorlandığını söyledi.

“İRAN’DA GAZETECİ İDAM EDİLEBİLİR”

Memleketi İran’da gazetecilerin devlet yetkililerinin suçlarını ifşa etmesi durumunda ağır hakaret ve iftiralarla karşı karşıya kaldıklarını dile getiren Molania, ülkedeki durumun ciddiyetini şöyle anlattı: “İran’da bir gazeteci, devlet yetkilisinin suçunu ifşa ederse idam edilebilir. Yasa ve mahkeme kararlarını daha çok güçlüler belirler. Bu nedenledir ki, İran’da kimsenin hukuka güveni yoktur. Hakkında yeni soruşturma açılan biri, suçsuz olduğu kesin olsa bile, İran’da kalmak istemez ve İran’ı terk etmek zorunda kalır. Özellikle bu kişi gazeteciyse, İran’da durması artık kendisi ve ailesi açısından risktir.”

“VAN DIŞINA ÇIKAMIYORUM”

Eşi ve 2.5 yaşındaki oğluyla birlikte Van’da yaşayan Molania, burada geçimini serbest gazetecilik yaparak sağlıyor. Molania burada da çeşitli sınırlamalar nedeniyle mesleğini icra edemediğini aktarıyor: “Serbestçe Van’ın dışına çıkamıyorum. Çünkü bana verdikleri izin belgesinde belirli kısıtlamalar mevcut. Birkaç kez göçmen bürosuna gazeteci olduğumu belirterek bu sınırlamanın kaldırılması talebinde bulundum; ancak talebim dikkate alınmadı.”

“YAZACAĞIM ÇOK ŞEY VAR”

Molania, içinde bulunduğu koşulların yazmasına imkan vermediğini vurguluyor: “Elbette yazacağım çok şey var. Göçmenlerin yaşadıklarını ve görünmez kılınan hikayeleri gündemleştirecek çok haber var. Ne yazık ki bunları yazacak kadar güvende değilim. Bu ülkeden de sürgün edilirsem gidecek bir yerim yok. Şimdilik sadece mültecilerin maruz kaldığı zorluklara ve hak ihlallerine dikkat çeken haberler yazıyorum. Kim bilir, belki de yaşadığımız bu kaos ortamı sonlandığında kalemimiz özgürleşir ve biz de içimizi kalemimize dökecek fırsatı yaşarız. Özlem duyduğumuz gazeteciliği yapacak günlerimiz de olacak.” (MEDYA SERVİSİ)