Yılın 6 ayı işsiz kalan Roza güvenceli bir iş istiyor

Eren SARAN
İzmir

Roza ile bir özel eğitim kursunda tanıştık. Temizlik görevlisi olarak başladı işe. 33 yaşında, güler yüzlü ve hiç durmadan çalışan bir kadın. Tanıştığımız sabah harıl harıl sınıfları temizliyordu. Bir okulda kursta veya evde temizlik yapılan kadınlara sizin yaşınız kaç olursa olsun gayriihtiyari “Abla” dersiniz. Ben de önce abla diye seslendim. Gün içinde ders aralarında hiç oturmadığını görünce dedim ki “Allah aşkına bir otur, çay iç mola ver” sohbetimiz böyle başladı. Benden yalnızca bir yaş büyük olduğunu öğrenince artık abla demeyi de bıraktım.

İki çocuğu var Roza’nın, biri 8. sınıfa bu sene geçmiş diğeri ilkokul 3. sınıfta. Röportaj yapalım deyince belki de çocuklar okur diyedir “İsmimi değiştirelim hocam” dedi. Kızına Roza ismini koymayı çok istemiş ama ailesi başka isim verdirtmiş, içinde ukde kalmış. Bunu da söyleyince bu haberde isminin Roza olmasına karar verdik.

‘ÖNÜMÜZDE OKUMAK GİBİ BİR SEÇENEK YOKTU’

Köy yerinde daha fazla okumasına müsaade edilmeyince 17 yaşında evlenmiş. Bu zamanı anlatırken “Kız çocuğu olduğumuz için okumamıza pek müsaade edilmiyordu, önümüzde de çok seçenek yoktu o yüzden evlendim” diyerek anlatıyor. Konuşmamızın başından sonuna kadar da yaşadığı tüm olumsuzlukların, işsizliğin, seçeneksizliğin okumamış olmasıyla alakalı olduğunu vurguluyor Roza. Belki de en çok bu yüzden iki çocuğunun iyi bir eğitim alması gerektiğini düşünüyor.

İlk çocuğuna hamileyken eşi onu memleketleri olan Hınıs’ın köyünde bırakıp Aliağa’ya çalışmaya gelmiş. Roza, eşinin de belli bir mesleği olmadığını ama hiç durmadan çalıştığını belirtiyor.

‘İLKOKUL MEZUNU OLUNCA İŞ BULMAK BİR MUCİZE’

Sonra Roza da peşinden Aliağa’ya taşınmış. Zor bir süreç olduğunu söylüyor. “Küçük bir çocuk, elde avuçta da olmayınca kendimize yetelim diye uğraştık durduk. Belki köy yerine göre daha özgürdük ama aynı zamanda yalnızdık da… Sırt sırta verdik, iyi kötü hiç kimseye muhtaç olmadık ama hiçbir istediğimizi de başaramadık. İlkokul mezunu olunca iş bulmak bir mucize oluyor. Hiç bilmediğimiz bir yerde kucağımda bebekle yaşamaya çalıştım.” Yıllar geçmiş ikinci çocuğu doğmuş. Eşi hiç durmadan çalışmış. Aliağa organize sanayide vasıfsız tüm işlere gitmiş. Bakmış ki tek maaşla iki çocuğun masrafları dönmüyor. İŞKUR’a başvurmuş Roza, bir umut sigortalı kalıcı bir işim olur diye…

İŞKUR’un gönderdiği işlerin genel olarak kısa süreli işler olduğunu söylüyor ve bir yakını araya koymadan iş bulamadığını anlatıyor. “İlk işim bir okuldu. Çocuklarımı da yanıma alıyordum, malum bırakacak kimse de olmayınca... Soğukta yağmurda çocuk yanımda okul temizliği yaptım. 6 ay dolunca bir 6 ay da aynı okulda cici annelik yaptım, sonra yine işsizlik…”

‘TAM ALIŞIYORSUN SONRA İŞTEN ÇIKIYORSUN’

Araya pandeminin girmesiyle de 1 yıl kadar yine işsiz kalan Roza, 1 yılın sonunda 4 aylık bir işe daha gönderilmiş. İŞKUR’un ayarladığı bu işlerin hem dönemsel olması nedeniyle zor olduğunu hem de okullarda tek temizlik görevlisi olarak çalışmanın ağır olduğunu belirten Roza, “Sabah işe gider gitmez tüm sınıfları, koridorları, tuvaletleri temizliyorum. Tek başına aslında ağır bir iş ama mecbur çalışıyorsun. Bir de işini kaybetmemek ve bir ihtimal yeniden işe çağrılmak için yorulsam bile ‘aman’ demiyorum. Öğretmenler sana alışıyor, bir düzen kuruyorsun, tam alışıyorsun işten çıkıyorsun” diyerek kadroya alınsa bir okulun düzenli temizlik görevlisi olsa daha rahat edeceğini vurguluyor.

İşsizken asla ay sonunu getiremediklerini, tüm ihtiyaçlarını ertelemek zorunda kaldıklarını ifade ediyor Roza ve ekliyor: “Ay sonuna 2 hafta kala paran bitiyor sonra yazdırmak zorunda kalıyorsun. Ee iki çocuk var, bunların üstleri başları, masrafları çok. Belki kendimize muhtaç diyemem ama zor geçiniyoruz.”

‘OKULLAR AÇILSIN’

Pandemide hayat birçokları gibi Roza ve çocuklar için de zor olmuş. Kimi zaman 1 ay süren internet kesintileri kimi zaman çocuklara yetememek, çocuklara tablet talebinde bulunmak, onu beklemek derken kendi psikolojisini yine arkaya atıp, geçim sıkıntısını çözmekle meşgul olmuş. Şimdiyse hem kızı hem de bu sene lise sınavına girecek oğlu için endişeli, okulların açılması Roza’nın olası bir işe gitmesi açısından önemli. Çocukların kayıplarının çok olduğunu düşünen Roza, “Çocuklara elimizden geldiğince destek olmaya çalışıyorum ama benim de yetemediğim oluyor” diye konuşuyor.

‘İŞKUR ÇÜNKÜ SİGORTAM TAM YATSIN’

Roza İŞKUR’dan bir haber gelene kadar özel bir eğitim kurumunda temizlik yapmaya devam ediyor ama bir an evvel sigortalı bir işe tekrar başlaması gerektiğini de söylüyor. Neden İŞKUR? sorusunun cevabı tabii ki sigorta. Roza, “Ben İŞKUR’a girmek zorundayım çünkü sigortam tam yatsın, yarın öbür gün emekli maaşım olsa kendimi daha güvende hissederim. Daha çok gencim neden emekli olmayayım? Kendime yetebileceğimi, çocuklarımı muhtaç etmeyeceğimi bilerek yaşarım” diyor.