Liselilerin sorunları da talepleri de ortak

İbrahim KOÇ

Bahçelievler/İstanbul

MEB, 6 Eylül’de okulların yüz yüze açılacağını açıkladı. Fakat pandemi sürecini her alanda olduğu gibi eğitimde de iyi yönetemeyen iktidar, okullar açıldığında alınacak tedbirler açısından halkın güvenini kazanmış değil.

Havaların kavurucu sıcaklığı sebebiyle öğrencilerin gün batımına yakın saatlerde sosyalleşebilecekleri alanlardan olan, Bahçelievler’de bir parkı seçiyoruz. Okulların açılması; öğrencilerin arkadaşlarına, öğretmenlerine ve okuldaki emekçi abilerine ve ablalarına olan özlemlerinin bitmesi adına sevindirici fakat virüsün hala yayılması, mutasyona uğraması ve artan vakalar alınacak olan tedbirler açısından öğrencileri tedirgin etmekte. Parktaki çay bahçesinde birer çayımızı içip, gördüğümüz ilk grubun yanına gidip onlarla sohbet ediyoruz…

Lise öğrencisi gençlerden daha atılgan olanı bizimle konuşmak istiyor. Önce üniversite hayallerinden bahseden bu genç, sohbet sırasında aynı zamanda çalıştığından da bahsediyor. İkisini birlikte yürütmenin zor olduğunu söylese de parasız kalmaktan daha iyi olduğunu söylüyor. Bu arada arkada duran, biraz da bizden çekindiğini hissettiğimiz Kenan ile sohbet etmeye başlıyoruz. Kenan da hem lisede okuyup hem de bir otelde çalıştığını bize aktarıyor. Daha çok üniversiteli öğrencilerde görmeye alışık olduğumuz bu durum, henüz 14-15 yaşlarındaki gençlerin de yaşamlarının bir parçası haline gelmiş durumda artık. Okulların açılmasına konu gelince, henüz aşı olmamış Kenan kendisinin ve arkadaşlarının endişelerini paylaşıyor. Sınıf ortamında havasız kalacak olmaları ve henüz buna dair bir açıklama yapılmamış olması da bu gençlerin kafalarında soru işaretleri bırakmakta…

ALINMASI GEREKEN TEDBİRLER KONUSUNDA DEVLETE GÜVENİLMİYOR

Kenan ve arkadaşlarının yanından ayrıldıktan sonra liseli olduklarını tahmin ettiğimiz, bankta oturan 3 arkadaşın yanına gidiyoruz. Doğukan ile tanışıyoruz ve hemen sohbete başlıyoruz. Liseye yeni geçen Doğukan, biraz da heyecanı ile anlatmaya başlıyor. Liseye geçiş gibi hayatının önemli bir adımının pandemiye denk gelmesi onun için halihazırda zor olan şartları daha da zorlaştırmış. Online eğitim döneminde, derslerini takip edebilecek bir bilgisayarının olmamasından dolayı derslere giremediğini aktarıyor. Devletin bu konuda ona hiçbir yardımda bulunmaması ve onu sorunları ile baş başa bırakmasından dolayı ince bir sitemle konuşuyor. Okulların yeniden açılması hakkında ne düşündüğünü sorduğumuzda ise heyecanla beraber bir tedirginliği de beraberinde getirdiğini bizlere aktarıyor. Pandemi sürecini iyi yönetemediğini düşündüğü devletin, alacağı tedbirlere de inancı kalmadığını söylüyor. Ardından Doğukan ve arkadaşlarının yanından ayrılıyoruz.

Vakit geçmekte. Öğrencilerin, vaktin de geç olmasından dolayı yavaş yavaş dağıldıklarını seziyoruz. Bu durumda biz de hızlıca başka bir grup öğrencinin yanına gidiyoruz. Çimlerde oturan gençlerin yanına izin isteyerek çömeliyoruz.

KOŞULLAR FARKLI SINAV AYNI

Gülce, online eğitimin eğitimde bir eşitsizlik yarattığını, kendisinin derslere ulaşabileceği materyallere sahip olduğunu fakat çevresindeki birçok kişinin bunlardan mahrum olduğunu söylüyor. Herkesin girdiği aynı sınavda, herkesin aynı koşullarda olmamasının kötü ve acımasızca bir durum olduğunu bizlere anlatıyor. Gülce bizlere pandemideki eşitsiz koşulları ve okulların açılmasının verdiği mutlulukla birlikte getirdiği tedirginliği anlatırken karanlık ağır ağır çöküyor. Biz de bu genç arkadaşları daha fazla tutmamak adına yanlarından ayrılıyoruz.

Hayatta kalabilmek adına henüz çocuk denilebilecek yaşta hem çalışıp hem okuyan, online eğitim süresince bilgisayarı olmadığı için derse giremeyen ve okulların açılması konusunda alınmayacak önlemler yüzünden tedirginlik hisseden, birbirlerini hiç tanımayan bu liseli gençlerin sorunlarının ortak olduğu gibi talepleri de ortak. Herkesin eşit koşulda ulaşabildiği, parasız ve demokratik bir eğitim!