Müziğin birleştirici gücü

Gökçefidan TÜRKMEN

İstanbul/Tuzla

Bu yazımızda sizlere yaklaşık bir aydır düzenli bir araya gelip çalıştığımız müzik atölyemizden bahsetmek istiyorum. Bu yaz düzenlenen gençlik yaz kampında gitarını getiren bir arkadaşımızın bize şarkılar çalmasıyla başladı her şey. Çoğu gece birlikte şarkılar söyledik, eğlendik ve bu süre zarfında birbirimizi yakından tanıdık. Bazı arkadaşlarımız da; enstrüman çaldığını, kamp bittikten sonra tekrar bir araya gelip enstrümanlarımızla buluşmamızın güzel bir aktivite olacağını dile getirdi. Tabii ki bu fırsatı geri çevirmedik, iyi ki de çevirmemişiz diyebilirim. Kamptan sonra öyle güzel fikirler ortaya atıldı ki; ailesini enstrüman almaları için zorlayan arkadaşlarımız dahi oldu. Ardından bir Müzik Atölyesi kurmaya karar verdik.

Haftada iki kere prova yapıp, çalıp söylediğimiz, yeri geldiğinde güldüğümüz, çoğu şeye dair sohbet etme fırsatı bulabildiğimiz bir oluşum oldu. Farklı farklı liselerde okusak da yakın çevremizdeki arkadaşlarımızı da çağırdığımız hatta birlikte konsere gittiğimiz zamanlar oldu. Rock parçalarda halay dahi çektik, eve ayak ve parmak ağrılarıyla döndük. Atölyeye dönecek olursak, ilk kurduğumuzda uzun süreli ve oldukça yorucu geçen, stresli pandemi sürecinin ardından kendi mahallelerimizdeki gençlerin bir araya gelip kültürel aktivitelere zaman ayıracak, bireysel çabalarından biraz olsun uzaklaşıp birlikte bir şeyler üretebilecek, enerjilerini atabilecek koşulların olmamasından gelişen bir talepti. Bu ortamı kendimiz sağlamak istedik. Hepimiz bu oluşumu sahiplendi, afişini hazırlayan arkadaşımızdan tutun da; mahallenin her köşesine bu afişleri yapıştıran arkadaşımıza kadar işin bir parçası oldu. Ardından önümüze belirli bir tarih koymanın daha düzenli bir araya gelmek için daha yararlı olabileceğini düşündük. Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği’nin düzenlediği “Kız Kardeşimle El Ele Şenliği” bize bunun olanaklarını sağladı. Dernek üyesi kadınların da dediği gibi pandemi koşullarına rağmen kötü yönetilmeye, eşitsizliğe, haksızlıklara, şiddete karşı yan yana gelerek, dayanışmayı büyüten kadın derneği yapmış olduğu şenlikte biz gençlerle de kapısını açtı. Aramızda derneğin yapmış olduğu Kız Kardeşimle Öğreniyorum Atölyesi’ne katılan arkadaşlarımız da vardı ve şenlikten önce bildirisine, afişine katılmıştık. Bu atölyenin her birimiz için önemi çok ayrı. Bilinçli bir şekilde yalnızlaştırıldığımız, bireysel kaygılarımızın içinde boğulduğumuz bir dünyanın içinde birlikte başarmanın önemidir aslında bu atölye bizler için. Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği’nin şenliğinin sürecinde de birlikte yapmanın önemini ve gücünü yine gördük. Mahallemizdeki kadınların yaşadıkları sıkıntıları paylaşabildiği, bütün bir pandemi sürecinin yorgunluğunu atabildikleri, eğlenip sosyalleşebileceği bir olanak sağladığı şenlik. Gençler olarak her birimiz de bu etkinliğin birer parçası olduk.

BİRBİRİMİZE ÖĞRETİP BİRLİKTE ÖĞRENDİK

Bazen parklarda, bazen evlerimizde bazen ise dernekte yaptığımız provalarda hepimizin oldukça eğlendiğini, birlikte üretmenin verdiği mutluluğu ve heyecanı sonuna kadar hissettiğini düşünüyorum. Atölyenin başında güzel bir iş çıkarıp çıkaramayacağımıza dair kaygılarımız vardı elbet. Hiçbirimiz müzik eğitimi almış gençler değildik. Bütün bu hazırlık sürecinde hepimiz birbirimizden öğrendik ve birbirimize kattık. Öğrendikçe daha çok geliştik.

Şenlikte söyleyeceğimiz parçaları hem bizim kapasitemize göre hem de eğlendirecek parçalar olmasına özen göstererek seçtik. Tabii amacımız sadece eğlence değildi, dinleyenleri belli başlı konularda etkilemesine de özen gösterdik, mücadeleden geri durmadık. Yalnızca müzik yaptığımız, eğlendiğimiz bir atölyeden ziyade aynı zamanda kendi sorunlarımıza, taleplerimize dair tartışmalar yürüttüğümüz, gündeme dair bizim de sözümüzü söylediğimiz, yalnız olmadığımızı gördüğümüz bir yapıya bürünmesini istedik.

Ben elimizden geleni yaptığımızı ve emeğimizin karşılığını aldığımızı düşünüyorum. Gitardaki arkadaşlarımızdan Yusuf, 1 aylık bir çalışmaya göre gayet iyi iş çıkardığımızı ve daha iyilerinin geleceğini hiç pişman olmadığını söyledi ve sonraki konserlere herkesi beklediğini söyleyerek bitirdi.