Pandemide eğitimin sınıfsal boyutu
Hepimiz biliyoruz ki birçok insan para vererek yüz yüze eğitim hakkını kullanırken birçok insan da para veremediği için online eğitime mahkûm edildi.
Görsel: Unplash
Ankara Atatürk Anadolu Lisesinden bir öğrenci
Bence online eğitim döneminde devlet okulları bünyesinde gerçekleştirilen faaliyetlerle özel kurumlarda gerçekleştirilen faaliyetler arasomda makas zaten çok açıktı. Ama ben bu süreçte makasın daha çok açıldığını düşünüyorum. Dershanelerin, özel okulların online eğitimi ve devlet okullarının online eğitimi arasında ciddi bir fark vardı. Bu fark yüz yüze eğitimde de vardı ama online dönemde daha da derinleşti. Mesela teknolojiye yatkınlık. Devlet okulunda çalışan öğretmenler daha az yatkındı, kullanılan ekipmanların seviyesi farklıydı. Özel kurumda çalışan bir geometri öğretmeni pahalı bir uygulamayla daha iyi anlatabilirken devlet okulları devletin verdiği ekipmanlarla yetinmek durumunda kalıyordu. Bence hepimiz biliyoruz ki birçok insan para vererek yüz yüze eğitim hakkını kullanırken birçok insan da para veremediği için online eğitime mahkûm edildi.
EKRAN BAŞINDA GEÇEN VERİMSİZ SAATLER
Devlet okulları online eğitime mahkumken özel okullar belli bir dönem legal olarak belli bir dönem illegal olarak yüz yüze eğitimi devam ettirdiler. Birçok dershane ve özel okulda 12. sınıfların gelmesi serbestken 11. sınıf öğrencileri de 12. sınıfmış gibi kurumlara getirildi. Bunun dışında ben online eğitimin akademik açıdan çok daha verimsiz olduğunu düşünmekle beraber insanların psikolojisini de ciddi anlamda kötü etkilediğini düşünüyorum. Her sabah 8’de kalkıp bir bilgisayar ekranının başına geçmek ve MEB'in verdiği kararla kamera açmamak, sadece bir bilgisayar ekranına bakarak sana anlatılanları dinlemek, sadece harfleri görerek ve sesleri duyarak bir eğitim yürütmek sıkıntılı bir süreçti. Hayatın artık o bilgisayar ekranından ibaret oluyordu çünkü.
ÖĞRENCİLER LİSELERE ADAPTE OLAMADI
Ben yüz yüze eğitime geçtiğimizde şunu fark ettim, okulum bıraktığım gibi değil. 11. sınıflar aslında 9. sınıfmış gibi çünkü en son yüz yüze eğitimi o zaman gördüler. Akademik anlamı bir kenara bıraksak dahi kültürel ve sosyal anlamda çok geride olduklarını düşünüyorum. Sanki liseli kültürünü de özümseyebilmiş değiller. Ben kendimde ve arkadaşlarımda şunu gözlemledim. Online eğitim süreci bizi yaralamış. Artık her sabah 6.30'da kalkmak bize zor geliyor ya da 8 saat boyunca ders dinlemek zor geliyor. Online derste çoğumuz dinlemiyorduk; dinlesek dahi dersler 30 dakika idi 40 dakika değil. Maske takmıyorduk, dinlenme sürecimiz oluyordu. Öğretmenlerimizin de ciddi bir kısmının alışamadığını düşünüyorum, pratik kayıplar yaşadığını düşünüyorum. Bu hayata adapte olmak çok zor.