Stajyer öğretmenler zor koşullarda öğretmenliğe hazırlanıyor

Kıvılcım Eftelya

İnönü Üniversitesi

Okul öncesi öğretmenliği son sınıf öğrencisiyim. Bu dönem haftada 1, ikinci dönem içinse haftada 2 gün staja gitme zorunluluğum var. 1,5 dönemlik uzaktan eğitim sürecinin sonunda kendimi sudan çıkmış balık gibi hissetmiştim. Başlarda öğrencilerle nasıl iletişim kuracağımın, sınıf hakimiyetini nasıl sağlayacağımın, öğrencilerin beni sevip sevmeyeceğinin vs. kaygılarını içimde taşırken şimdiyse yerini bambaşka kaygılar aldı.

STAJ MADDİ KÜLFET ANCAK "STAJ ÜCRETİ" NİN ADI YOK

"Öğretmenlik Uygulaması" adıyla geçen "öğretmenlik stajı"mızın yeri, İl Milli Eğitim Müdürlüğü'nün anlaşmalı olduğu ilçe okullar arasından seçilerek belirleniyor. Ancak bu seçim, staj okullarıyla öğrencilerin yaşadığı yerler arasındaki mesafe dikkate alınmadan yapılıyor. Mesela yurtta kalan bir arkadaşım adeta şehrin öbür ucundaki bir okulda staj yapıyor. Benim de durumum çok farklı değil, kaldığım ev ile staj yerim arasında 2 vasıta + yaklaşık 15 dakikalık yürüyüş mesafesi gibi bir uzaklık var. Bu da beni hem çok fazla yoruyor hem de maddi olarak da sıkıntıya sokuyor. Okulu da dahil edersek haftalık yol masrafım 20 TL yapıyor, yani aylık 80 TL. 80 TL 'de bir öğrenci için az bir para değil, hele de bu ekonomik kriz döneminde. "Staj ücreti" nin adı bile yok zaten. Haftada 1 gün de olsa 5 saat boyunca bir öğretmen gibi çalışıyoruz ancak emeğimizin karşılığını alamıyoruz. Köle olarak görülen stajyerler hem ekonomik hem de psikolojik açıdan çöküyor.

KÖLE OLARAK STAJYER

Staj yerinde bir arkadaşımla birlikte çalışıyoruz. Birbirimize moral vermeye çalışsak da durumumuz hiç de iç açıcı değil. Ne yazık ki staj öğretmenimiz açısından da hiç şanslı değiliz. "Stajyerler köledir" zihniyetine mensup staj öğretmenimiz bize fazlasıyla mobbing uyguluyor. Sürekli "performansınızı beğenmiyorum" diyerek bizim moralimizi bozuyor, üstelik de sınıfta sürekli etkinlikler yaptığımız halde. Meslek öğretimi yapacağına ayak işlerini yaptırıp, en ufak bir hatamızda bağırıp çağırıyor. Yaptırdığımız etkinliklerin de kendisi yapmış gibi velilere göstererek üstüne konması da cabası.

STAJYERE ÇAY İÇMEK BİLE FAZLA!

Okul öncesi eğitimde diğerleri gibi teneffüs olmuyor ancak 5 saat boyunca ayakta olmak da epey yorucu oluyor. Bizler için oturacak yer de yok ancak 2 dakikalığına masaya bile yaslansak staj öğretmeni kızıyor, söyleniyor, dinlenmemize bile fırsat vermiyor. Kendisinin döner koltuğu var tabi, istediği zaman da oturabiliyor.

Hiçbir şekilde mola veremiyoruz ve ben gün boyu ayak ve bel ağrısı çekiyorum. Bir keresinde arkadaşım bize çay getirmişti. Çaydan bir yudum alıp etkinliğe dönüyordum, bir yudum alıp öğrencilerle ilgileniyordum. Ancak bu dahi fazla görülüp "çay molasını kısa tutalım" diye yine azar yedim. Oysa ortada mola verdiğim bir durum da yoktu.

Öğrencilerle en ufak bir sıkıntı yaşamıyoruz, aksine de bizleri çok seviyor ve bir etkinlik yaptırdığımızda bunu zevkle yapıyorlar. Öğrencilerin ufak tefek haylazlıkları staj öğretmeninin uyguladığı mobbingin yanında vız geliyor.

HAKLARIMIZ İÇİN BİRLİKTE MÜCADELEYE!

Sırf stajımın değerlendirmesini bu öğretmen yapacak diye buna katlanmaya çabalıyorum ancak daha fazla da ne kadar dayanırım bilemiyorum. Staj arkadaşımla başka bir şey konuşamaz olduk. Bu sene son sınıf olmamızdan kaynaklı hem sınava hazırlık hem okuldaki derslerin takibi hem de stajı bir arada yürütmeye çalışmak bizim için epey yıpratıcı bir süreç oluyor. Staj sürecinde emeğimizin nasıl değersizleştirildiğini gördük aslında. Stajda herhangi bir meslek öğretimi de göremediğimiz ve üstüne de mobbinge uğradığımızdan artık akıl sağlığımızın çok da yerinde olduğu söylenemez. "Staj ücreti verilmiyor, hiç değilse psikiyatr ücretimiz karşılansın" diyoruz kendi aramızda. İşin esprisi bir yana staj adı altında yapılan emek sömürüsü ve baskıya karşı yana yana gelip haklarımız için birlikte mücadele etmeliyiz! Ancak bu şekilde güçlü olabiliriz!