Metal işçisi yazdı: Uyurken uyanmak
"Bir an için inanmıştım gördüklerime. Demek ki yediğim makarna ağırlık yapınca böyle şeyler gördüm. Ama ne tatlı rüyaydı be!"
Kaynak:Daniel Wiadro/ Unplash
Gebze’den bir metal işçisi
Yorgun argın eve gelmiştim. İş aramaya çıktığımın on dördüncü günüydü. Yine bir iş bulamamıştım. Halbuki bir an önce iş bulup, biriken faturaları ve evin kirasını ödemem gerekiyordu. Bunun üstüne bir de çocuğun okul giderleri ve çarşı-pazar vardı. Bu sürede çorba ve makarnaya talim ediyorduk. Bir paket makarna bile 4 TL olmuştu.
O gün Gebze’de iş için o kadar çok dolaştım ki, karnım epey acıkmıştı. Eşim sofrayı hazırlamıştı. Yine saraylara yakışır bir sofra vardı, üstelik söz dinleyip porsiyonları da hayli küçültmüştük. Makarnayı yedikten sonra her zaman ki kanepeye uzanıp, haberleri açtım.
Çalışma Bakanlığından müjde! Memlekette kimse işsiz kalmayacak. Herkese iş verilecek, üstelik herkesin yeteneğine ve ilgisine göre! Allah, Allah, yabancı kanal mı izliyorum acaba dedim kendi kendime. Başka bir kanal açtım.
Meclis oyladı, reis onayladı! Milletvekilleri “Biz hiçbir iş yapmıyoruz, bu kadar maaş neyimize” deyip maaşlarında indirime gitmişler. Ayrıca “Asgari ücret vergi dışı bırakılıp, 5 bin TL” diye karar almışlar.
Ne oluyor ya, kıyamet mi kopacak? Bu kanallara anlam veremiyordum, hayır yani şaka yapıyorlarsa da düzgün şaka yapın kardeşim. İnsanların duygularıyla dalga geçmeyin.
Hemen başka bir kanal açtım. “Elektrik ve doğal gaza yapılan zamlara karşı halk bugün meydanlara indi. Polis eylemcileri haklı bulup, eylemci halkla birlikte yürüdü. Reis bu haklılık karşısında zammı geri çektiklerini açıkladı!”
Anlamadım gitti. Hükümet bize tuzak falan mı kuruyor anlamış değilim. Çözemediğim bir şeyler var ama dur bakayım diğer kanalı açayım.
“Sağlıkta devrim, özel hastaneler kapatıldı, sağlık artık tamamen ücretsiz, hem de herkese!”, “Tüm çalışanlara grevli-toplu sözleşme hakkı, grev yasakları artık son buldu, işten atma ve lokavt yasaklandı!”, “Çiftçimize müjde! Tarıma tam destek, mazot ve gübre fiyatları yarıya düşüyor!”, “Öğrenciler gözünüz aydın! Yurt ve barınma sorunu kesin çözülüyor!”
Yavaş, yavaş haberlere inanmaya başladım Kanalların hepsinin şaka yapacak hali yok ya. Zaten olması gereken de bu değil miydi? Şimdi keyifle kanaldan kanala geziyorum. Eğitim artık parasız, oh ne güzel. Ulaşım da ücretsiz, yürü be aslanım kim tutar seni. Haftalık çalışma süresi 35 saat, iki gün hafta sonu tatili. Bundan sonra tüm çalışanlar hafta sonları sinemaya, tiyatroya, gezmeye ailesiyle gidebilecek.
Avazım çıktığı kadar bağırdım. Yaşasın, yaşasın!
“Sami, Sami uykunda ne bağırıp duruyorsun, kalk hadi yerine yat, yarın yine iş aramaya gideceksin!” Hanıma seslendim: “Televizyonu niye kapattın. Ne güzel haber izliyorduk.” Hanım demez mi, “Ayol ne televizyonu, ne haberleri, faturayı ödemedik diye elektrikleri kestiler, rüyada mısın sen?”
Oysa bir an için inanmıştım gördüklerime. Demek ki yediğim makarna ağırlık yapınca böyle şeyler gördüm. Ama ne tatlı rüyaydı be! Tadı damağımda kaldı. Kim bilir gördüklerimin gerçek olması için uyurken uyanmak mı gerek!
Bakalım yarın iş bulabilecek miyim? Hadi hayırlısı, uyandınız mı?
