Tıp fakültesi öğrencisi: "Geleceğimizi göremiyoruz"
Tıp Fakültesi öğrencisi yazdı: "Umarım hem asistan hekimlerin hem tıp öğrencilerinin hem de diğer hekimlerin çalışma ve eğitim şartları düzenlenir. Bizler de umutsuzlukla ve stresle boğuşmayız."
Fotoğraf: Evrensel
Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi 3. Sınıf Öğrencisi
Merhaba, bir asistan hekimin intiharı ya da ölümüyle sık sık gündeme gelen asistan hekimlerin çalışma koşullarına dair ben de birkaç şey söylemek istiyorum. Hem fakültemizde hem de diğer tıp öğrencileri arasında asistan hekimlerin çalışma koşulları gündemde. Geleceğimiz için her yeni günde daha fazla kaygılı olmamız bu konuda daha duyarlı olmamıza sebep oldu. Takip edebildiğim kadarıyla Evrensel Gazetesi portalında da sık sık gündeme geldiği gibi tıp öğrencileri ve hekimler arasında yurt dışına gitme isteği çok fazla. Çünkü ülkemizde hekime asla değer verilmiyor. Bunu çalışma koşullarından, maaşlardan ve bir hekimin ölümünün ardından yapılan oyalama açıklamalardan da tekrar tekrar görüyoruz. Yoğun iş yükü, gün aşırı uykusuz nöbetler, kötü çalışma koşulları bir asistan hekimin ölümüne sebep oldu. Türk Tabipleri Birliği’nin yıllardır söylediği asistan hekimlerin çalışma şartlarının düzeltilmesine dair hiçbir adım atılmadı. Göz göre göre bir asistan hekim ölüme sürüklendi.
"ÇALIŞMA VE EĞİTİM ŞARTLARI DÜZENLENMELİ"
Fakültelerde yaşadığımız streslere ek bu gibi haberler bizi daha çok streslendiriyor. Örneğin ben sınavıma hazırlanırken derslerime odaklanmak yerine ‘Zaten geleceğim de çok karanlık. Bir de bugünden hayatım sınav stresiyle dolu’ diyerek hiçbir şeye konsantre olamıyorum. Biz tıp öğrencileri geleceğimizi göremiyoruz. Çoğu arkadaşım yurt dışı hayali kuruyor, kimi zaman ben de kuruyorum ne kadar ülkemde kalmak istesem de bugünkü şartlar beni buna itiyormuş gibi hissediyorum. Elbette gücümüze dair ülkenin her yanından ses çıkaran Asistan hekimler bizleri umutlandırsa da umarım ki hem asistan hekimlerin hem de tıp öğrencilerinin hem de diğer hekimlerin çalışma ve eğitim şartları düzenlenir. Ve bizler de umutsuzlukla ve stresle boğuşmayız.
