‘Teknoloji okulu’ yetersiz elektrik altyapısı nedeniyle 2 yıldır açılmıyor

İlknur HAYLAZ
İstanbul

İstanbul Pendik’e bağlı Esenyalı Mahallesi’nde kurulan Turgut Özal Anadolu Lisesi iki yıl önce tercih kılavuzuna eklendi. Ancak aradan geçen sürede okul hâlâ açılmadı. ‘Teknoloji okulu’ olarak faaliyete geçmesi planlanan okul, elektrik altyapısının yetersiz olması nedeniyle faaliyete geçmedi.

İki yıldır okul yüzü görmediklerini söyleyen öğrenciler, okulları açılmadığı için öğrenimlerine bir ortaokul binasında devam ediyor. Turgut Özal Anadolu Lisesi öğrencileri ile öğrenim gördükleri Cemil Meriç Ortaokulu önünde buluştuk. Okulun çevresinde boş araziden başka bir şey yok. Akşam 20.10’da okuldan çıkan liseliler eve gitmek için karanlık, tenha yolları kullanmak zorunda kalıyor.

Milli Eğitim Bakanlığından izin alınmadan bina yapımına başlanan okul binasının tamamlanmadığını söyleyen öğrenciler, okula atanan ilk müdürün sorunla başa çıkamayarak istifa ettiğini belirtti. Ankara’dan gelen yetkililerin denetimi sonrası kendilerine ayın 15’inde okula gelebileceklerinin söylendiğini ifade eden öğrenciler, “2 senedir yapıldı, yapılacak bekliyoruz. Şimdi de 1 haftalık ara tatilden sonra açılacağını söylüyorlar” diyerek duruma tepki gösteriyor.

"BİZİM BAŞIMIZA GELMEYECEĞİNİ NEREDEN BİLELİM?"

Geçtiğimiz günlerde bir kadın öğrenciye okul çıkışı bıçak çekildiğini söyleyen öğrenciler, okuldan geç saatte çıkmanın kendilerinde güvenlik kaygısı yarattığını ifade ediyor. Ders saatleri nedeniyle hiçbir sosyal aktivitelerinin olmadığını söyleyen öğrenciler, eve saat 21.30’da vardıklarını, sınavlara çalışacak zaman bile bulamadıklarını aktarıyor.

Kadın öğrenciler, ders saatlerinden kaynaklı hem uyku hem ders düzenlerinin bozulduğunu, sürekli korku ile okula geldiklerini ifade ediyor: “Akşam minibüse, otobüse tek binmekten korkuyoruz. Okulumuzun konumu çok kötü, etrafımız bomboş ve arazilerle dolu. Bize burada birisi bir şey yapsa hiç kimse görmeyecek. Geçen bir kız çocuğunu bıçakla köşeye sıkıştırmışlar. Benim de başıma gelebilirdi. Nereden bilebilirim ki ben başıma gelmeyeceğini?​”

"SORUN VARSA NEDEN TERCİHLERE KOYDULAR?"

Sınıflarda çıkan vakalar nedeniyle iki kez karantinaya girdiklerini ifade eden öğrenciler, “Doğru düzgün eğitim göremedik. Karantinada dersler sıkıntılı geçti. Dilekçeler yazdık, dikkate alındı mı bilmiyoruz. Çoğu kişi artık uğraşmak istemiyor. Okul müdürümüz bile bıktı; ‘Ben de mağdurum’ diyor. Elektrik sıkıntısı var diyorlar. O zaman geçen sene tercihlere koymayacaklardı okulu” diyerek tepkilerini ifade etti.

“Eve gidince sadece yemek yiyebiliyoruz, ailemiz ile vakit bile geçiremiyoruz” diyen bir öğrenci, “Okulun önünde çok fazla polis var ama buna rağmen kavgalar oluyor. Hiçbir eğitimsel faaliyetimiz de yok. İlerleyen zamanlarda sınava gireceğiz ama hiçbir temelimiz yok. Gelecek hayali kurmak istiyorum. Hayal bile kuramıyoruz, çünkü eğitim sistemi çok kötü” diyor.

Sorunlarının bir an önce çözülmesini isteyen öğrenciler, “Ben hâlâ kendi liseme geçmediğim için okul üniforması almadım. Kendi okuluma geçtikten sonra gerçek bir liseli gibi kendi kıyafetimi giyeceğim” dedi.

SİZCE HAK ETTİĞİMİZ BU MU?

Turgut Özal Anadolu Lisesinden bir öğrenci

Okullar açılalı nerdeyse 3 ay oluyor. Biz kendi okulumuz yerine Cemil Meriç Ortaokulunda eğitim görüyoruz. ‘Sebebi nedir?​’ diye soracaksınız. Okulumuz ısıtma sistemi, teknolojik aletlerle dolu bir okul. Bunun için haliyle güçlü bir elektrik sistemi yapılmalı. Fakat inşa aşamasında ucuz malzeme kullandıkları için yangın tehlikesi var. Biz kendi okulumuza geçmeyi ve eğitim alabilmeyi istedik. Sürekli yeni tarihler veriliyor ama asla o tarihte okula geçmiyoruz.

Bir diğer sorun ise okuldan akşamın sekizinde çıkmamız. Yollarda ışıklandırma sistemi yok, birçok öğrenci karanlık yollarda tek başına evine gitmeye çalışıyor. Karanlık bir sokakta dayak yiyenler oluyor. Soruyorum size hak ettiğimiz bu mu?

Bir gün bir kız öğrenci arkadaşımız evine gitmek için akşam sekizde minibüse biniyor. Minibüste bir adam tarafından tacize uğruyor. Kız rahatsızlığını ifade edince adam kızı ineceği yere kadar takip edip tenha bir sokakta yakalayıp bıçak çekiyor. Şans eseri bıçak darbesinden kurtuluyor, ardından bağırarak kaçıyor. Soruyorum size, bu arkadaşımız bir daha nasıl cesaret edip okula gelebilir? Artık birileri bizim sesimizi duysun, çünkü biz sadece okumak istiyoruz ölmek değil.

Okul yöneticilerimiz kendi okulumuza geçmemiz için çok çabalıyor fakat bunun için öncelikle altyapıda ucuz malzemeler yerine olması gerekenler takılmalı. Bunun için okulumuza bir an önce destek verilmesi gerekiyor. Söz konusu 700’den fazla öğrenci ise, artık bunların yapılması gerekiyor.