Kaybedecek bir şey kalmadı, şimdi geleceği kazanmalı!

ODTÜ Makine Mühendisliği 2. Sınıf Öğrencisi

Dünya ekonomisinin son yirmi yılını kocaman bir tezat olarak özetlersek sanırım çok da yanılmış olmayız. Bir yandan bir grup parlak genç tarafından kurulan çağın yeni gözdeleri olan teknoloji firmaları, gençlere her şeyin mümkün olduğu yeni ve müreffeh bir dünyayı müjdelerken dünya gençlerin pastadan aldığı payın küçüldüğü ve iş koşullarının güvensizleştiği bir hal alıyordu. Bu durum Avrupa'da ve Amerika'da gençlerin iş gücüne katılımlarının azalmasıyla sonuçlanırken Türkiye gibi fakirleştirilen bir ülkede gençler yoksulluğun ve güvencesizliğin varlığı altında çürümeye mahkûm ediliyordu. Çünkü Türkiye'de hayat şartları bırakın dışta kalarak durumu protesto etmeyi, iş yerinde çalışarak bile baş edilemeyecek kadar zor bir hal almıştı. Mesai saatleri on iki saate varan, zor şartlar altında çalışan bu gençler, karşılığında aldıkları parayla ancak faturalarını ve kiralarını ödeyebiliyor, açlıktan ölmeyecek kadar beslenebiliyorlardı. Haliyle de bence yapabilecekleri en doğru şeyi yaparak üretimi durdurma güçlerini kullandılar. Bence bu tarz eylemler tüm bu fakirleşme ve fakirleştirme sürecinin devam edemeyecek kadar arttığına işaret ediyor artık. Artık insanların temel derdi pastadan yeterli payı almaktan çıkıp karnını doyuracak parayı elde etmeye doğru kaydı. Dolayısıyla kaybedecek çok bir şeyi olmadığının artık farkında olan yeni nesil de bu olaylara elinden geldiğince tepki veriyor. Bence bu mutlaka desteklenmesi gereken bir şey. Her ne kadar ODTÜ öğrencileri olarak bizler daha iyi şartlarda çalışabilecek durumda olsak da bizler de bu problemlere maruz kalmaya devam edeceğiz. Emeğimiz karşılığında bize pek bir şey verilmeyecek, üretilmesine katkı sağladığımız servetten de pay alamayacağız. Dolayısıyla bu yoksullaştırma sisteminin son bulması bizim için de oldukça önem taşıyor.