Mesleki eğitim diye yazılır ucuz iş gücü diye okunur
"Evet erken yaşta meslek sahibi olmak kötü bir şey değildir ama kapitalist sistem içerisinde patronlar tarafından ucuz iş gücü olarak görülmek, onur kırıcıdır ve hakların gaspıdır."
Kaynakça: Frepik
Muhammed
Bager
Sander Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
Esenyurt/İstanbul
Mesleki Eğitim Merkezleri ve birçok lisede başlayan “Mesleki gelişim eğitimi” olarak adlandırılan sistem öğrenciler arasında gündem oluyor. Öğretmenler, okul yönetimleri, fabrikalara ve imalathanelere ucuz iş gücü sağlayacak yeni potansiyel işçiler yetiştiren bu sistemi teşvik ediyor.
“SENDEN OLMAZ” DİYEN ÖĞRETMENLER
Bireysel ihtiyaçlarımızı karşılamak için gereken parayı ailelerimizden almak zorundayken eğitimin ücretsiz bir hak olması gerektiğini unutmuş gibiyiz. Ancak biz hem ailemize yük olmak istemediğimizden hem de bazen eğitim hayatından bir sonuç çıkmayacağını düşündüğümüzden bir stresin içine giriyoruz. Tam da bu noktada bu sistem bizlere haftada dört gün iş, bir gün okul, asgari ücretin üçte biri maaş, sigorta imkânı, diploma, ustalık belgesi gibi “avantajlar” sunuyor. Bu avantajlardan bahsedenler bizleri Mesleki Gelişim Merkezlerine yönlendiriyor. Derslerimize giren öğretmenler not durumlarını göstererek, bir nevi öğrencinin aklında lise hayatının umutsuz bir yolda olduğu düşüncesini şekillendiriyor. Bu düşünceyle Mesleki Gelişim Merkezlerini araştıran öğrenciler lise ortamından gitgide uzaklaşmış oluyor. Mesleki Eğitim Merkezlerine gitmek isteyen arkadaşlarımızla konuştuğumuz zaman şu cevaplar ile karşılaştık; “Aslında ben de gitmek istemiyorum. Lisede kalıp, diplomamı almak istiyorum hatta üniversite hayalim bile var ama böyle bir sistem içerisinde ne kadar eğitim alsam da yerimde sayıyor gibiyim. En azından orada meslek sahibi olurum.”
GELECEĞİMİZİN OLMADIĞI DÜZENLE MÜCADELEYE!
Evet erken yaşta meslek sahibi olmak kötü bir şey değildir ama kapitalist sistem içerisinde patronlar tarafından ucuz iş gücü olarak görülmek, onur kırıcıdır ve hakların gaspıdır. Nitelikli, bilimsel ve ücretsiz eğitim alma hakkımızı bizden alan bu düzen, bu tür mesleki gelişim projelerini bizim için zorunlu bir ikinci yol haline getiriyor. Bir diğer arkadaşımız ise “Zaten notlarım kötü en azından oraya giderim de kendi ayaklarım üzerinde duracak parayı kazanırım” diye düşünüyor. Fakat sistemin asıl yüzü şöyle: Öğrenciler, gönderildikleri iş yerinde çırak veya stajyer denilerek oradaki bir ustadan daha angarya ve ağır işler yapıyor, üstelik asgari ücretin altında bir maaşla emek gücünü kiralıyor. Yani perde arkasında, erkenden iş hayatına atılmıyor, erken yaşta kapitalist sistemin kölesi olmaya itiliyor. Karşı olduğumuz öğrencilerin mesleki eğitim alması değil, bu eğitimin patronların, yurtdışından ucuz iş gücü için gelen şirketlerin karına olacak şekilde biz gençlerin hiç düşünülmeden planlanmasıdır. Biz geleceğini bu düzende görmeyenler olarak sıra arkadaşlarımızı bu düzenle mücadele etmeye çağırıyoruz.
