Suriyeli mülteci işçi Abdulsettar Kadir: Çalışmadan kimseye yaşam yok

Ramis SAĞLAM
İzmir

Türkiye’deki sayıları tam olarak bilinemese de 15 Mart 2011 yılından bu yana göç eden mültecilerin sayısının 3 milyon 754 bine ulaştığı tahmin ediliyor. Bu sayıya Türkiye’de doğan Suriyeli çocuklar da dahil.  

Suriyeli mültecilerle ilgili bugüne kadar birçok iddia ortaya atıldı. Ünlü köşe yazarları, belediye başkanları, iktidar ve muhalefet milletvekilleri bu iddialara ortak oldu. Bu iddialar bir süre sonra toplumda kin ve nefrete dönüşmeye başladı.

Yaklaşık 10 yıl önce Türkiye’ye sığınmak zorunda kalan Abdulsettar Kadir ile yaşadıklarını ve umutlarını konuştuk. 

Abdulsettar Kadir, Suriye’nin ikinci en büyük devlet üniversitesi olan Halep Üniversitesi Elektrik Elektronik Mühendisliği Fakültesinden mezun olmuş. Kadir o günlerdeki duygularını gözleri uzaklara dalarak anlatıyor: “Üniversiteden mezun olduktan sonra yaşama umutla bakıyordum. Öncelikle işe girmeyi sonra evlenmeyi, çocuklarımın olmasını hayal ediyordum. Tabii ki bunları kendi ülkemde kendi topraklarımda düşlüyordum.”

"UMUTLARIM SAVAŞLA BİRLİKTE ERTELENDİ"  

Gelecekle ilgili planlarının savaşla altüst olduğunu belirten Kadir, “Milyonlarca Suriyeli gibi benimde gelecek hayallerim altüst oldu. Yeni bilinmez bir hayat için yola çıkmak zorunda kaldık. Üniversite eğitimim, diplomam ve ülkemdeki gelecek umutlarım hepsi ertelendi” dedi.

Türkçeyi iyi bir şekilde konuşmayı nasıl öğrendiğini sorduğumda Kadir, “Kemal Sunal filmlerini severek izliyordum. Türkçe şarkılarla, dizilerle, filmlerle altyapım oluşmuştu. Ama tam anlamıyla Türkçeyi burada inşaatlarda öğrendim” diye konuştu.

T.C. vatandaşı olmadığı için eğitimini aldığı mühendisliği yapamadığını belirten Kadir, Türkiye’ye geldikten sonra iş ayrımı yapmadan inşaatlarda kaba inşaat ve kalıp işlerinde yevmiye ile çalışmaya başlamış.

"DEVLETTEN PARA ALMIYORUM, KENDİ EMEĞİMLE GEÇİNİYORUM"

Devletten maaş alıp almadığını sorduğumda Kadir’in yüzüne acı bir tebessüm oturuyor. Avrupa Birliği’nin finanse ettiği sosyal uyum yardımını anlatıyor: “Devletten bugüne kadar hiç para almadım. Devlet, koşulları uyan ihtiyaç sahiplerine ayda sadece 155 lira veriyor. Bunun dışında para verilmiyor.”

Çalışmadan kimsenin kimseye bakmayacağını söyleyen Kadir, “Ben çalışıp kendi ekmek paramı çıkarıp ailemin geçimini sağlıyorum. Kendi emeğimle geçiniyor, ihtiyaçlarımı gideriyor, elektrik, su paramı ödüyorum” dedi. 

"SAVAŞ HER ŞEYİMİZİ YOK ETTİ" 

Savaş sırasında Halep’te ailesiyle birlikte oturduğunu anlatan Kadir, iş eldivenlerinin üzerindeki harcı temizlerken, “Ailemle birlikte yaptığımız evimiz savaş sonrası yerle bir oldu. Aynı benim gibi, bizim gibi evleri yıkılanların gelecek umutları da tek tek yıkıldı. Her şey berbat oldu. Savaş öncesi koşullarımız oluşsa hiç düşünmeden kendi ülkeme dönerim” diye ekledi. 

Türkiye’yi ikinci ülkesi olarak gördüğünü söyleyen Kadir, “Her zaman ülkemi, doğduğum toprakları özlüyorum. Orada babamın, atalarımın mezarları var. Avrupa’ya gitme şansım olduğu halde ben burada kalmayı tercih ettim. Avrupa’ya gidenler daha iyi bir yaşam için oraya gittiler. Ben gitmeyi hiç düşünmedim. Türkiye benim sadece ikinci vatanım” dedi. 

"YENİ BİR HAYAT, UMUTLAR VE HAYALLER KURUYORUM"

Irkçı saldırılarla karşılaşmadığını belirten Kadir, “Bir gün komşumuz olan bir kadın kapımıza geldi. ‘Zamlar sizin yüzünüzden oldu. Siz geldiniz ekonomimiz bozuldu’ dedi. Ben de biz burada mülteciyiz. Bizden önce burada zam olmuyor muydu? dedim. Hepimiz Müslüman’ız, hepimiz insanız deyince kadın geldiği gibi geri gitti” diyerek anlattı.

Türkiye’de evlendiğini, iki çocuğu olduğunu aktaran Kadir, “Yaşam devam ediyor, umutlarımızda. Emeğimle çalışıp, yeni bir hayat, yeni umutlar, yeni hayaller kuruyorum. Hayallerimin içinde eşim çocuklarım ve ülkem var” dedi.