“İnsanca yaşama talebi” mücadelesi

Saya işçisi bir genç

Adana

1 Mayıs’a giderken biz işçi gençlerin en acil talebi, öncelikle sigorta ve sürekli bir iş imkânı. Çünkü sigortasız bir şekilde ancak 2-3 ay sürecek şekilde çalışabiliyoruz. Bu yüzden, 3 ay bir işletmede çalışıyorsun, geriye kalan süreçte mecburiyetten başka bir iş aramak zorunda kalıyorsun. Düzenli bir işin olmuyor. Böyle olunca da işçi olarak bir kıymetimiz kalmıyor. Bu yüzden sigortalı ve sürekli devam edebileceğimiz iş imkânı 1 Mayıs’a giderken en acil talebimiz oluyor. Ayrıca, son zamanlarda yükselen ırkçı söylemleri ve biz mülteci işçilerin eşit ücret talebine olan karşıtlığı çok kötü buluyorum. Ben eşit ücret talep etmek zorundayım. İlk geldiğim zamanlar eşit ücret talep edemiyordum çünkü sıfırdan bir hayata başlamış durumdayım ve mecburiyetim vardı. Böyle olunca da patron bu durumumdan ve durumumuzdan faydalanarak sigortasız bir şekilde ucuza çalıştırıyordu ki bu da bir yere kadardı. İşçi ve emekçiler olarak eşit hak ve ücretleri, sigortalı bir işi hep birlikte talep etmeliyiz.

“TALEPLERİMİZİ VE SORUNLARIMIZI GÖRMEZDEN GELİYORLAR”

Değinmek istediğim başka bir nokta ise bizleri asgari ücretin altında çalıştırmaları. Aynı ülkede yaşıyoruz, aynı elektrik ve su faturasını ödüyoruz. Hepimiz aynı işlerde çalışıyoruz ve aynı gemideyiz. Batarsak beraber batacağız, çıkarsak beraber çıkacağız. Ayrıca bana göre 1 Mayıs bir mücadele unsuru olmalı ama zaferle biten bir mücadele unsuru. Bir işçi oraya gittiğinde olması gereken haklarını talep ediyor. Bu yüzden ben başarıyla sonuçlanan 1 Mayıslar istiyorum. Fakat biz artık 1 Mayıslara işçi bayramımızı kutlamaya değil dertlenmeye gidiyoruz. Ancak oradan seslenebiliyoruz ama kime? Taleplerimizi ve sorunlarımızı görmezden geliyorlar.1 Mayıs’a gidip gidebileceğimizi bile bilmiyoruz. Çünkü bir ayakkabı işçisi olarak 1 Mayıs bizim için tatil olmuyor. İşçiler pazar gününe denk geldiği için gidebilme ihtimallerine seviniyorlar, bunlardan biri de benim. Fakat gidip gidemeyeceğimiz bir muamma. Bundan dolayı maalesef benim bulunduğum meslekte de resmî tatil olmadığı için artık eskisi gibi önemsenmiyor ve tartışılmıyor.