Güvencesizliğe, sömürüye ve yoksulluğa karşı 1 Mayıs’a

Gönül KURAL ŞİMŞEK
KESK MYK Üyesi

1 Mayıs 2022’ye savaşla birlikte etkisi daha da derinleşen ekonomik kriz, işten çıkarmalar, yüksek enflasyon, yoksullaşma ve bunlara ek olarak başta ek zam talepli çeşitli direnişlerin yaşandığı bir tabloyla giriyoruz.

Türk-İş’in mart ayında yaptığı araştırmaya göre dört kişilik bir ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için yapması gereken aylık gıda harcaması (açlık sınırı) 4 bin 928 TL’ye, yani şu anki asgari ücretin 675 TL üstüne çıktı. Yoksulluk sınırı ise 16 bin 52 TL’yi buldu. Yoksulluk hızla artmaya devam ediyor.

KAMU EMEKÇİLERİ NE KADAR ÖRGÜTLÜ?

Kamu emekçileri cephesinde de yoksulluğun, güvencesizliğin, mobbingin, liyakatsizliğin, esnek çalışmanın arttığı bir süreç yaşanıyor. İşyerlerinde ise birden çok sendikanın olduğu ve en temel taleplerde bile bir araya gelinemediği, sendikal rekabetin olduğu bir durum mevcut. Sendika üyesi olsalar da kamu emekçilerinin gerçekten ne kadar örgütlü olduğu, sendikalarının karar süreçlerinde ne kadar yer aldığı ayrıca tartışılması gereken bir durum. Kamu emekçileri önceki dönemlere göre işyerlerinde sorunlarını daha fazla dile getirmekte fakat sorunları çözmek için harekete geçme konusunda bir irade ortaya koyamamaktadır. Bunda mutlaka hükümetin baskısının ve korkunun etkisi olsa da durumu yalnızca bununla açıklamak yeterli değildir.

Kamuda pandeminin etkisiyle de sadece sağlık iş kolunda artan sorunlara karşı ciddi bir tepki gelişti. Farklı sendikalara üye sağlık emekçileri ortak sorunlarına çözüm üretilmesi için işyerleri önünde ortak eylemler yaptı ve yapmaya devam ediyorlar.

Böylesi bir dönemde 1 Mayıs’a giderken temel tüketim maddelerine gelen zamlar, eriyen ücretler, işten çıkarmalar, kötüleşen çalışma koşulları gibi emekçilerin birleşmelerini gerektiren sebepler artarken, ortak talepler etrafında birleşik bir mücadele olmadan bırakalım hak almayı, bu şartlarda en ufak iyileşmenin olmayacağı da son TİS sürecinden de görülmektedir.

Bugün emek hareketindeki dağınıklığın aşılması ve emekçilerin en temel talepleri etrafında birleşmesi düne göre daha büyük ve acil bir ihtiyaç haline gelmiştir. Bu dönemde işyerlerinde bütün emekçileri birleştirecek, yol ve yöntemlere ihtiyaç vardır. İşyerlerinde yapılan toplantılar, etkinlikler, basın açıklamaları, bu süreçte emekçileri birleştirecek her türlü çalışma önemlidir.

İŞYERİ EYLEMLERİNDE GÜÇLENDİRELİM

Emekçilere yönelik saldırıların arttığı bir dönemde 1 Mayıs mitinglerinin güçlü ve kitlesel geçmesi önemlidir. Ancak 1 Mayıs günü yapılacak miting ve açıklamaların öncesinde yapılacak çeşitli açıklama ve eylemler de önemlidir. Bu açıdan konfederasyonların 25 Nisan’da işyerlerinde eylem yapılması için aldığı karar önemlidir. Tüm işyerlerinin özgünlüğüne göre toplantıların, etkinliklerin, eylemlerin örgütlenmesi 1 Mayıs’ın güçlü geçmesine katkı sunacaktır.

Merkezi basın açıklamaları, bildiri dağıtımları ve toplantılara sadece politik kadroların katıldığı, bu kadroların hızla daraldığını dikkate alırsak, merkezi eylemler işyerindeki emekçilerin gündeminden ve hayatından çok uzak kalmaktadır.

AYRIM DEĞİL, ORTAK TALEPLER

Sendikal ayrımları bir kenara bırakıp, tabanda yani işyerlerinde ortak talepler etrafında birleşecek bir çalışma emekçileri de güçlendirecek, korku ve kaygılarını ortadan kaldıracaktır. Emekçileri harekete geçirecek mücadele işyerlerinden başlayarak adım adım büyüyebilir. Ayrımcılık ve ön yargılar ancak bu şekilde ortadan kalkar. Her türlü güvencesizliğe, kötü çalışma koşulları ve düşük ücretlere karşı mücadele eden işçiler de bunun yolunun işyerlerinde birleşme olduğunu göstermiştir.

İşyerlerinden birleşmeye başlayarak yoksulluğa, işsizliğe, sömürüye, güvencesizliğe, savaşa karşı; barışı, umudu ve mücadeleyi büyütmek için 1 Mayıs’ta alanlara!