İzlenim: "İşçiler burada, Türk-İş nerede?"

Fatih POLAT

Her 1 Mayıs’ı karakterize eden belli özellikler vardır. Pandemi sürecinin alan etkinliklerine katılımı etkilediği bir dönemin ardından gerçekleşen 2022 1 Mayısı’nda Maltepe Meydanı’nı dolduranlar açısından, yan yana durarak birlikte ses vermek, birlikte nefes almak gibiydi.

Ücretlerin, art arda gelen zamlarla her gün eridiği bir dönemde gerçekleşen 1 Mayıs’ta, yoksulluğa ve zamlara karşı döviz, pankart ve sloganlar öne çıkarken, alanda yerini alan her kesim kendi taleplerini dillendirdi.

Çeşitli iş kollarından sendikalarının pankartlarının arkasında mitinge katılan işçiler, çeşitli kadın grupları ve gençlik örgütleri, sinemacılar, gazeteciler, yazarlar, sağlık emekçileri, mühendis ve mimarlar, çevre örgütlerinin temsilcileri, LGBTİ örgütleri, mülteciler ve taraftar grupları... Alanda bulunduğum süreç içinde siyasi partilerin gözle görülür bir kitlesellikle katılımı dikkat çekiciydi. EMEP, TKP, CHP, TİP, SOL Parti, TKH alanın farklı bölümlerinde dikkat çeken kortejler oluşturdular.

Gezi Davası’nda verilen mahkumiyet kararları alanın çeşitli noktalarında sloganlarla protesto edildi. Davul zurna eşliğinde halay çeken guruplardan, kendi müziği ve marşları ile ayrıca dikkat çeken kortejlere kadar uzanan bir coşku ve renklilik dikkate çekiyordu.

Tüm bunlarda birlikte Kartal’dan alana doğru yürürken denk geldiğim işçilerle yaptığım sohbetlerden alanda yaptığım kimi konuşmalardan edindiğim bir izlenimi de özellikle not etmek gerekiyor.

Maltepe’deki bu 1 Mayıs’ın işçi katılımı boyutunu büyük ağırlıkla DİSK’e bağlı sendikalar oluşturuyordu. Uzunca bir süredir iş cinayetlerinde can veren işçiler içinde inşaat işçilerinin üst sıralarda yer alıyor oluşunun etkisi alana yansıdı. DİSK’e bağlı Dev Yapı-İş üyesi işçiler baretlerini yere vurarak tepkilerini dile getirdiler.

Türk-İş’e bağlı sendikalardan TÜMTİS, DERİTEKS, T.Harb-İş ve TGS alandaydı. Sendika yönetimlerinin daha güçlü bir katılım sağlamak için uğraşması gerektiğini, ancak bunun olmadığını ifade eden işçilerle konuştum. Hatta Türk-İş’e bağlı bir sendikanın şube başkanı, “1 Mayıs alanlarında Türk-İş’in katılımı genel olarak sürükleyici olur, ama şimdi yok” dedi. Sonuç olarak ifade ettiğim gibi Türk-İş’e bağlı burada da andığım sendikaların şubeleri vardı ve belirli bir katılımla alandaydı. Ancak bu Türk-İş’in üye sayısı ile kıyaslanamayacak düzeydeydi.

T.Harb-İş Sendikasına üye işçilerin taşıdığı, elle yazılmış bir pankart ile bu, alanda da doğrudan işçiler tarafından ilan edilmiş oldu: “İşçiler burada, Türk-İş nerede?​”