Yurt parasını ödemek için çalışan öğrenci çalışma saatleri nedeniyle yurttan atıldı

Murat UYSAL
İstanbul

Anayasanın 42. maddesi eğitim hakkı için “Kimse, eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz” diyor. Ancak Türkiye’de yaşayan binlerce genç için eğitim ve öğrenime ulaşmak o kadar da kolay değil. Akdeniz Üniversitesi öğrencisi Hasan da o gençlerden biri. Yurt ücretini ödeyebilmek, masraflarını karşılayabilmek çalışmak zorunda olan Hasan okuldan sonra çalıştığı ve yurt giriş saatini kaçırdığı için yurttan atılmakla karşı karşıya.

Akdeniz Üniversitesi ikinci sınıf öğrencisi Hasan'ın kaldığı Antalya Büyükşehir Belediyesi Yükseköğrenim Erkek Öğrenci Yurdunu Cuma günü boşaltması isteniyor. Ailesinden de destek alamayan Hasan'ın okuluna devam edebilmesi için kalacak bir yerinin olması, kalacak bir yerin ücretini ödeyebilmek ve geçinebilmek için ise çalışması gerekiyor.

“Ben buraya okul okumaya geldim” diyen Hasan eğitimden barınmaya en temel haklarına ulaşmaya çalışırken yaşadığı sıkıntıları anlatıyor.

“YURDUN ÖDEMESİNİ YAPABİLMEK İÇİN ÇALIŞMAK ZORUNDAYIZ”

2021-2022 yılı eğitim öğretim yılı başında yüzlerce öğrenci yurtlara yerleşememiş ve dışarda kalmıştı. Öğrenciler kalacak yer bulamadıkları için okulunu dondurmak zorunda kalmıştı. Yurtlar yetersiz kalınca belediyelere bağlı yurtlar açıldı. Senenin başında yurda yerleşemeyen daha sonra Antalya Büyükşehir Belediyesi’nin açtığı yurtta kendine yer bulan Hasan bu yurda da 600 lira ödemesi gerektiğini bunun için de çalışmak zorunda kaldığını söylüyor. Antalya’da çalışılacak yerlerin sınırlı olduğunu söyleyen Hasan, “Hizmet sektöründe geç saatlere kadar garsonluk, komilik gibi işler yaparsınız. Ancak yurdun belli bir giriş saati var, bu saatte yurtta olmanız gerekir, çalıştığım için 23.00 olan giriş saatini kaçırıyordum. Senenin başında bunu sıkıntı etmediler, daha sonra bu giriş çıkış saatleri sorun olmaya başladı. Durumumuzu anlattık gündüz okulumuz olduğu için okuldan sonraki saatlerde çalışmak zorundayız dedik. Çalıştığımız yerden belge istediler onunla uğraştık, getirdik. Bir süre sonra bu belgeler de kabul edilmemeye başlandı. Biz de dedik ki bu yurdun ödemesini yapabilmek için çalışmak zorundayız. Çalışma izni de kabul edilmeyince evci izni almaya başladık evci izni alıp çalışıyorduk. Bu yol da yönetim tarafından bize gösterilmişti. Her evci izni aldığımızda bu tutanak haline getiriliyor ama bu tutanakların önemli olmadığı söyleniyordu yönetim tarafından” diyor. Yine de tutanaklardan tedirgin olan Hasan, “Bazen tutanak yememek için sokakta sabahlayıp sabah 06.00 olan giriş saatimizde giriş yapıyordum, ama hava bazen dayanılamayacak derecede soğuk oluyordu ve mecbur tutanak yemeyi göze alıp girmek durumunda kalıyordum” diye anlatıyor.

“BENİ TEKRAR SOKAĞA BIRAKIYORLAR”

Hasan iki gün önce “Tutanakların birikti” gerekçesiyle yurttan atıldığını öğrenmiş, “Yönetim bize tutanakların önemsiz olduğunu söylese de ben her tutanak yediğimde savunma yazdım. Yurdun parasını ödeyecek durumda olmadığımızı annemin babamın çalışmadığını anlattım. Normalde savunma metnine ailem ödeyecek durumda değil bunun için çalışıyorum yazmam yeterli ancak öyle bir duruma getirdiler ki savunmalarda en ince detaya kadar her şeyi anlatmaya başladım. Belli ki bunların hiçbiri ciddiye alınmamış yurttan atıldığımı öğrendim, bunu henüz aileme de söylemedim. Bu yurt durumu olmayan bir insan olarak benim için açıldı. Bu yolla beni tekrar sokağa bırakıyorlar. Yurttaki öğrencilerin birçoğu çalışıyor çalışmak zorunda. Yurttan atılma tehdidinden sonra işini bırakanlar da oldu, ailesinden akrabasından destek alabilenler öyle devam edecek alamayanlar atılacağı güne kadar çalışmaya devam edecek. Bir öğrenci gerçekten yurt parasını ödeyebilecek durumda değilse ne yapacak. 600 lira belki birileri için az ama biz öğrenciler olarak gerçekten ödemekte zorlanıyoruz, biz bunun için çalışmak zorundayız” diyor.  

“OKURKEN BUNLARI DÜŞÜNMEK ZORUNDA OLMAMALIYIM”

İkinci sınıf öğrencisi Hasan okuyabilmek için böylesi bir mücadele veriyor olmaktan yakınarak, “Çalıştığımız yerlerde aldığımız ücretler belli, 600 lirayı ödemekte bile zorlanıyoruz, eve çıkmak mümkün değil. Kira fiyatları ortada, okuldan sonra çalışmakla eve çıkamayız. Ben buraya okul okumaya geldim, dünden beri o kadar kafama takıldı ki ödevlerime bile yoğunlaşamıyorum. Maddi olarak zarar bir yana manevi olarak da yıkılıyoruz. Okurken bunları düşünmek zorunda olmamalıyım. Bir şey oldu kendimi kurtardım bu çıkmazın içinden çalışmak zorunda olan diğer arkadaşlarım atılınca ne olacak, onlar ne yapacak?​” diye soruyor.

*Öğrencinin adı kendi talebi üzerine değiştirilmiştir.