Antep’ten genç bir işçi: Sabredin diyenlerden değil mücadele edenlerden olalım

Antep’ten Genç Bir İşçi

Asgari ücrete 2022 de ikinci defa zam yapılacak. Tarihi bir zam olarak iddia edilen %50 zam cebimize girmeden erimişti. Aradan geçen 6 aylık süre de paramız pul olmaya devam etti. Asgari ücret tespit komisyonu asgari ücretin ne kadar olacağını belirlemek üzere toplanacak.  Medyada bazı haberlere rastladım bazı rakamlar dönüyor, 5 bin 800 ile 6 bin 400 arasında olacağı söyleniyor asgari ücretin.  Bugün itibari ile yoksulluk sınırı 21 bin lirayı buldu, açlık sınırı 7 bin lira civarında. Yani 4 kişilik bir ailenin yoksulluk sınırında hayatlarını devam ettirebilmesi için 21 bin lira alması gerekiyor, fakat açlık sınırının altında maaş alan milyonlarca insan var bu ülkede.  Çalıştığım çuval fabrikasında dokuma ustalarına 5 bin 500 lira maaş veriyorlar. Açlık sınırının da altında olan bu ücretlerden dolayı işçi ve emekçiler pazar veya ek mesaileri kovalıyorlar. Bayramda bizim fabrika çalışmayacak, önceden sevineceğimiz şeye şimdi üzülüyoruz. Evde üç kişi çalışıyoruz üçümüz de asgari ücret alıyoruz, ayda eve 12 bin 750 lira civarında para giriyor fakat para yetiştiremiyoruz, yetiştiremediğimiz için mesai veya ek bir iş düşüncesine kapılıyoruz. Sadece ben değil benim gibi milyonlarca işçi var bu durumda olan.

Daha geçtiğimiz günlerde bir işçi geçinemediği için yurt dışına gitme kararı alarak işten ayrıldı. Günü kurtarmanın telaşını yaşayan işçiler yarınını düşünecek vakit bulamıyor. Bir gün çalışmazsak diğer gün açız. İşçiler yarınına dair çocuklarının geleceğine dair hiçbir umut görmüyor. Geçtiğimiz günlerde Evrensel Gazetesinde metal işçisi bir kadının mektubunu okumuştum, üniversite sınavına giren çocuğu hakkında şöyle bir düşünceye kapılıyor: "Eğer olurda istediği bölümü kazanamaz mezuna kalırsa çalışır ev ekonomisine destek de bulunur". Fakat böyle düşündükten sonra utandığını belirtiyor. Bence utanması gereken alnının teri ile hayatlarında bazı şeylerden vazgeçip çocuklarını okutmak isteyen emekçi aileler değil, bu düşünceyi çoğu işçi ve emekçilere düşündürtmek zorunda bırakan iktidar utanmalıdır.

Varsın asgari ücrete %100’lük zam gelsin ki bunun imkânı yok ama diyelim ki oldu asgari ücrete %100 zam geldi. Bu zam gelse dahi biz yine geçinemeyeceğiz, bugün üçe aldığımızı, yarın altıya dokuza alacaksak zam yapılmasının da bir gereği olmadığını düşünüyorum. O nedenle zamların durdurulması da gerekiyor. İktidarın işçi ve emekçilerin lehine olan bir ücret belirlemeyeceği kesin. Cumhurbaşkanı Erdoğan, kabine toplantısı ardından açıklama yaparken şu ifadeleri kullandı: "Enflasyonda yükselişin yükünü bir müddet daha yüklemek zorunda kalacağız. Milletimizden biraz daha sabır bekliyoruz" 2023'te enflasyonun makul seviyeye geleceği iddiasında bulundu. Sabrımız kalmadı artık, pandemi döneminde sabır ettik, enflasyon %160’lara ulaşmış iktidar sözcüsü halka sabredin derken patronların vergi borçlarını siliyor, teşvikler veriyor,  GES projeleri gibi patronların lehine projeler üretiyor fakat halka sabredin diyor. İnsanlar geçinemedikleri için intihar ediyor, fakat patronlar karlarının üzerine kar ekliyor. Bunun karşılığında muhalefet seçimleri bekleyin demekten başka alternatif bir yol seçmiyor. Biz işçilere, emekçilere seçimleri beklemekten başka bir seçenek yokmuş gibi anlatıyorlar fakat var, bir araya gelir, haklarımız için mücadele edersek kazanabiliriz. Tıpkı bundan 26 yıl önce Antep’te, Ünaldı'da 20 bin dokuma işçisinin hakları ve talepleri için mücadele edip kazandıkları gibi. 1 Temmuz’da Ünaldı direnişinin yıl dönümü, Ünaldı direnişi biz işçilere çok şey öğretiyor, o zaman örgütlü olan işçiler bir araya gelebildiklerinde neler yapabildiklerini görmüşlerdi. Tarihten öğrenerek mücadele etmek önemli diye düşünüyorum. Geleceğimiz için başka çaremiz yok.